라틴어 문장 검색

in dictamine magno sufficit enim unicum pentasillabum in tota stantia conseri, vel duo ad plus [in pedibus];
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER SECUNDUS 181:2)
13. Et hec de arte, prout habitudinem respicit, tanta sufficiant.
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER SECUNDUS 209:1)
hoc mihi sufficit, nec Congressum largiora flagito.
(프란키스 글라스, Washingtonii Vita, CAPUT QUARTUM.20)
HAEc de rebus, aliis coloniarum foederatarum ducibus gestis, dixisse in praesentia sufficiat:
(프란키스 글라스, Washingtonii Vita, CAPUT SEPTIMUM.7)
Vestes quoque ad frigus arcendum haudquaquam sufficiebam.
(프란키스 글라스, Washingtonii Vita, CAPUT DECIMUM.10)
interim sociorum vis crescere, Britannorumque virtus indies minui coepit.
(프란키스 글라스, Washingtonii Vita, CAPUT DECIMUM TERTIUM.61)
at civium in Britannos animi iraeque haudquaquam minuebantur.
(프란키스 글라스, Washingtonii Vita, CAPUT DUODEVICESIMUM.50)
Haec de rebus Gallicis dixisse, in praesentia, sufficiat.
(프란키스 글라스, Washingtonii Vita, CAPUT VICESIMUM SECUNDUM.169)
Inter cuncta leges et percontabere doctos,qua ratione queas traducere leniter aeuum,num te semper inops agitet uexetque cupido,num pauor et rerum mediocriter utilium spes,uirtutem doctrina paret naturane donet, quid minuat curas, quid te tibi reddat amicum,quid pure tanquillet, honos an dulce lucellum,an secretum iter et fallentis semita uitae.
(호라티우스의 첫번째 편지, 1847)
Romae dulce diu fuit et sollemne reclusamane domo uigilare, clienti promere iura,cautos nominibus rectis expendere nummos, maiores audire, minori dicere per quaecrescere res posset, minui damnosa libido.
(호라티우스의 두번째 편지, 142)
laudas, insane, trilibremmullum, in singula quem minuas pulmenta necesse est.
(호라티우스의 풍자, 2권, 02장21)
quare per divos oratus uterque Penatistu cave ne minuas, tu ne maius facias idquod satis esse putat pater et natura coercet.
(호라티우스의 풍자, 2권, 03장126)
Quamvis longae epistulae una nox sufficit.
(히에로니무스, 편지들, Ad Chromatium, Iovinum, Eusebium 2:12)
"sufficit mihi conscientia mea."
(히에로니무스, 편지들, Ad Heliodorum Monachum 7:9)
Verum non sufficit tibi exire de patria, nisi obliviscaris populi et domum patris tui et carne contempta sponsi iungaris amplexibus.
(히에로니무스, 편지들, An Eustochium 1:7)

SEARCH

MENU NAVIGATION