라틴어 문장 검색

Non igitur, quia vulgo dici solet (vexatum esse quem fumo aut vento aut pulvere, propterea debet vis vera atque natura verbi deperire, quae a veteribus, qui proprie atque signate locuti sunt, ita ut decuit, conservata est.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Secundus, VI 7:1)
Set neque istam sententiam probari accepimus - argutiola quippe haec, sicuti mox ostendemus, frivola et inanis est - neque autem illa quam primo in loco diximus vera et proba videri potest, omnia esse quae pater iusserit parendum.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Secundus, VII 10:1)
Vere hoc quidem Plutarchus de forma atque ordine synlogismi scripsit.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Secundus, VIII 6:1)
et quam habeat veram atque propriam significationem.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Secundus, XIX 1:2)
Praeter venustatem autem rerum atque verborum, in duobus libris nequaquam parem, in hoc equidem soleo animum attendere, quod quae Menander praeclare et apposite et facete scripsit, ea Caecilius, ne qua potuit quidem, conatus est enarrare, sed quasi minime probanda praetermisit et alia nescio quae mimica inculcavit et illud Menandri de vita hominum media sumptum, simplex et verum et delectabile, nescio quo pacto omisit.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Secundus, XXIII 13:1)
Esse etiam dicit Capito Ateius edictum - divine vero Augusti an Tiberii Caesaris non satis commemini - quo edicto per dierum varias sollemnitates a trecentis sestertiis adusque duo sestertia sumptus cenarum propagatus est, ut his finibus luxuriae effervescentis aestus coerceretur.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Secundus, XXIV 16:1)
Quanto illud sincerius veriusque et humanis magis condicionibus conveniens:
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Secundus, XXVII 5:1)
Usque adeo parvi fecit rationes veras solis et lunae deficientium vel scire vel dicere.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Secundus, XXVIII 8:1)
De noscendis explorandisque Plauti comoediis, verae atque falsae nomine eius feruntur;
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Tertius, III 1:1)
Nam unum me puero venter erat solarium Multo omnium istorum optimum et verissimum;
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Tertius, III 6:3)
Quod esse magis verum arbitramur quam quod Herodotus, homo fabulator, in primo Historiarum inventum esse sub terra scripsit Oresti corpus cubita longitudinis habens septem, quae faciunt pedes duodecim et quadrantem, nisi si, ut Homerus opinatus est, vastiora prolixioraque fuerunt corpora hominum antiquiorum et nunc, quasi iam mundo senescente, rerum atque hominum decrementa sunt.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Tertius, X 12:1)
dimidium vero est, non quod ipsum est, sed quae ex dimidiato pars altera est.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Tertius, XIV 9:1)
sed is nuntius non verus fuit, utque is adulescens non diu post ex ea pugna in urbem redit, anus repente filio viso copia atque turba et quasi ruina incidentis inopinati gaudii oppressa exanimataque est.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Tertius, XV 5:2)
Multa opinio est, eaque iam pro vero recepta, postquam mulieris uterum semen conceperit, gigni hominem septimo rarenter, numquam octavo, saepe nono, saepius numero decimo mense, eumque esse hominum gignendi summum finem:
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Tertius, XVI 2:2)
Quin potius, inquit, quod simplicius veriusque est, id dicimus?
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Tertius, XIX 6:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION