도구

도구

라틴어 문장 검색

et committitur non ignorantia, sed ut locum monstro faceret secuturo.
(Macrobii Saturnalia, Liber III, X. 7:6)
Oportune mehercle, Praetextate, fecisti Herculis mentionem, in cuius sacra hic vester gemino errore commisit:
(Macrobii Saturnalia, Liber III, XII. 1:1)
Fortunam Homerus nescire maluit, et soli decreto, quam μοῖραν vocat, omnia regenda committit, adeo ut hoc vocabulum τύχη in nulla parte Homerici voluminis nominetur.
(Macrobii Saturnalia, Liber V, XVI. 8:2)
Nullam commemorationem de iudicio Paridis Homerus admittit.
(Macrobii Saturnalia, Liber V, XVI. 10:1)
In eo loco qui dominum eius domus salutatum venerant priusquam admitterentur consistebant:
(Macrobii Saturnalia, Liber VI, VIII. 20:1)
Verumne ita sentis, Vetti, ut philosophia conviviis intersit, et non tamquam censoria quaedam et plus nimio verecunda materfamilias penetralibus suis contineatur, nec misceat se Libero, cui etiam tumultus familiares sunt, cum ipsa huius sit verecundiae ut strepitum non modo verborum sed ne cogitationum quidem in sacrarium suae quietis admittat?
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, I. 2:2)
Cogitur enim aut negare se scire, quod extremum verecundiae damnum putant, aut respondere temere et fortuito se eventui veri falsive committere, unde saepe nascitur inscitiae proditio:
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, II. 5:2)
nisi angusta sederemus, scomma fuit in C. Caesarem, qui in senatum passim tam multos admittebat ut eos quattuordecim gradus capere non possent.
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, III. 8:5)
nec sic admitto varietatem, ut luxum probem, ubi quaeruntur aestivae nives et hibernae rosae, et, dum magis ostentui quam usui servitur, silvarum secretum omne lustratur et peregrina maria sollicitantur.
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, V. 32:2)
cibatus vero, utpote concretior et grandior, in venas non nisi paulatim confectus admittitur;
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, XII. 19:3)
Ne decipias, quaeso, credulum qui se quaestionemque suam commisit fidei tuae.
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, XIII. 21:2)
In omnibus autem que istis viginti quinque baronibus committuntur exequenda, si forte ipsi viginti quinque presentes fuerint, et inter se super re aliqua discordaverint, vel aliqui ex eis summoniti nolint vel nequeant interesse, ratum habeatur et firmum quod major pars eorum qui presentes fuerint providerit, vel preceperit ac si omnes viginti quinque in hoc consensissent;
(Magna Carta 63:10)
exiguum dominos commisit asylum.
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 1권 2:41)
Hae flexere virum voces, et, tempora quanquam Sint aliena toris, iam fato in bella vocante, Foedera sola tamen, vanaque carentia pompa Iura placent, sacrisque deos admittere testes.
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 2권 4:16)
Ille nec horrificam sancto dimovit ab ore Caesariem, duroque admisit gaudia vultu.
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 2권 4:28)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION