도구

도구

라틴어 문장 검색

En quaesita diu tandem mihi nata reperta est, si reperire vocas amittere certius, aut si scire, ubi sit, reperire vocas.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 5권 49:5)
tactusque dolore coniugis amissae lacrimis ita fatur obortis:
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 7권 57:14)
Strenuitas antiqua manet, nec terga colorem amisere suum:
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 9권 26:5)
Quae quamquam amisit veteres cum corpore sensus, flet tamen, et tepidae manant ex arbore guttae.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 10권 48:6)
Erigor et trepidos cives exhortor in hostem amissamque mea virtutem voce reposco.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 13권 21:17)
), si tamen et spreto noctisque hostisque periclo ausum eadem, quae nos, Phrygia de gente Dolona interimo, non ante tamen, quam cuncta coegi prodere, et edidici, quid perfida Troia pararet.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 13권 22:4)
Postque tot amissos tu nunc, quae sola levabas maternos luctus, hostilia busta piasti!
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 13권 45:14)
Et nymphas tetigit nova res, et Amazone natus haud aliter stupuit, quam cum Tyrrhenus arator fatalem glaebam mediis adspexit in arvis sponte sua primum nulloque agitante moveri, sumere mox hominis terraeque amittere formam oraque venturis aperire recentia fatis (indigenae dixere Tagen, qui primus Etruscam edocuit gentem casus aperire futuros);
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 15권 46:1)
nullus ad amissas ibit amicus opes.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 1권, poem 97)
cum patriam amisi, tunc me periisse putato:
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 3권, poem 327)
Silvae ac luci deperditi secum important species amissas, quae futuro tempore maximi ponderis esse poterunt opes, non modo quod ad alimoniam attinet, verum etiam ad morbos curandos et ad multiplicia ministeria gerenda.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 45:2)
Oecosystemata tropicarum silvarum biodiversitatem habent magna multiplicitate fruentem, quae plane cognosci fere non potest, sed cum silvae hae uruntur aut ad nihilum reducuntur, ut sata easdem occupent, paucis annis innumerae species amittuntur, aut eae plagae in aridas solitudines convertuntur.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 51:3)
Uda quoque loca, quae in sativa praedia immutantur, magnam biodiversitatem, quam habebant, amittunt.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 52:3)
Memorare cupimus “tam arte Deum circumiacienti mundo nos sociare, ut solum, in solitudinem conversum, morbus unicuique habeatur, atque quampiam amissam speciem veluti quandam amputationem conqueri possimus”.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 120:4)
Scientiarum fragmentatio tum suum explet munus cum certas consequitur applicationes, sed saepius sensum universalitatis amittit, vinculorum quae inter res intercedunt, ampli campi, qui inanis fit.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 147:2)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION