라틴어 문장 검색

taedet fugientibus uti Thesea, nec facilem dignatur dextra cruorem, cetera plebeio desaevit sanguine virtus, sic iuvat exanimis proiectaque praeda canesque degeneresque lupos:
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 12권352)
De nobis nihil tale, cum aeque extorqueri oporteret quod cum falso iactatur, quot quisque iam infanticidia degustasset, quot incesta contenebrasset, qui coci, qui canes adfuissent.
(테르툴리아누스, Apologeticum, 2장 5:1)
Dicimur sceleratissimi de sacramento infanticidii et pabulo inde, et post convivium incesto, quod eversores luminum canes, lenones scilicet tenebrarum, libidinum impiarum in verecundiam1 procurent.
(테르툴리아누스, Apologeticum, 7장 1:1)
praeterea candelabra et lucernae et canes aliqui et offulae, quae illos ad eversionem luminum extendant:
(테르툴리아누스, Apologeticum, 8장 7:4)
Siquidem et de genere necis differt, utique crudelius in aqua spiritum extorquetis aut frigori et fami et canibus exponitis.
(테르툴리아누스, Apologeticum, 9장 7:1)
non dico quales sitis in sacrificando, cum enecta et tabidosa et scabiosa quaeque mactatis, cum de opimis et integris supervacua quaeque truncatis, capitula et ungulas, quae domi quoque pueris vel canibus destinassetis, cum de decima Herculis nec tertiam partem in aram eius inponitis.
(테르툴리아누스, Apologeticum, 14장 1:2)
Taceo de philosophis, Socrate contentus, qui in contumeliam deorum quercum et hircum et canem deierabat.
(테르툴리아누스, Apologeticum, 14장 7:1)
Itaque non sine foro, non sine macello, non sine balneis, tabernis, officinis, stabulis, nundinis vestris ceterisque commerciis cohabitamus in hoc saeculo.
(테르툴리아누스, Apologeticum, 42장 2:1)
Ceterum et plateae et forum et balneae et stabula et ipsae domus nostrae sine idolis omnino non sunt:
(테르툴리아누스, De Spectaculis, 8장 2:10)
nemo propter hiemem aut faena secet aestate, aut stabula fabricet iumentis;
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER PRIMUS., CAP. I. 4:1)
Quod dum tempore quodam faceret, et relicta domu conuiuii egressus esset ad stabula iumentorum, quorum ei custodia nocte illa erat delegata, ibique hora conpetenti membra dedisset sopori, adstitit ei quidam per somnium, eumque salutans, ac suo appellans nomine:
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER QUARTUS., CAP. XXII [XXIV]. 1:5)
. Iam modo iam possim contentus vivere parvo Nec semper longae deditus esse viae, Sed Canis aestivos ortus vitare sub umbra Arboris ad rivos praetereuntis aquae.
(티불루스, Elegiae, 1권, poem 111)
Sola tenere malas Medeae dicitur herbas, Sola feros Hecates perdomuisse canes.
(티불루스, Elegiae, 1권, poem 227)
Ter cane, ter dictis despue carminibus.
(티불루스, Elegiae, 1권, poem 229)
"Neu comes ire neges, quamvis via longa paretur Et Canis arenti torreat arva siti, Quamvis praetexens picta ferrugine caelum Venturam anticipet imbrifer arcus aquam."
(티불루스, Elegiae, 1권, poem 427)

SEARCH

MENU NAVIGATION