라틴어 문장 검색

Nunc quoque investigandum esse existimo cui hominum primum locutio data sit, et quid primitus locutus fuerit, et ad quem, et ubi, et quando, nec non et sub quo ydiomate primiloquium emanavit.
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER PRIMUS 21:2)
2. Sicut ergo Romani se cunctis preponendos existimant, in hac eradicatione sive discerptione non inmerito eos aliis preponamus, protestantes eosdem in nulla vulgaris eloquentie ratione fore tangendos.
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER PRIMUS 86:1)
si vero simpliciter vulgare bononiense preferendum existimant, dissentientes discordamus ab eis.
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER PRIMUS 141:2)
honorem, probitatemque et in bello, et in pace plurimum posse, semper existimavit.
(프란키스 글라스, Washingtonii Vita, CAPUT VICESIMUM PRIMUM.102)
Rempublicam bene ordinatam et compositam a democratia tumultuosa plurimum distare existimavit.
(프란키스 글라스, Washingtonii Vita, CAPUT VICESIMUM PRIMUM.142)
cumque, formam et personam alienam mentitus, hostium castra exploratus esset, et suspicionem omnem, lyrae dulcedine, evitasset, Washingtonio audacior forsitan existimari potest.
(프란키스 글라스, Washingtonii Vita, CAPUT VICESIMUM SECUNDUM.220)
Quod si, de laboribus nostris bona fecerint eruditi judicia, summo nos honore affectos existimabimus.
(프란키스 글라스, Washingtonii Vita, PERORATIO. LECTORI BENEVOLO SALUTEM.12)
Doctorum plures, me, tali in re, operam et tempus deperdere, proculdubio, existimabunt:
(프란키스 글라스, Washingtonii Vita, PERORATIO. LECTORI BENEVOLO SALUTEM.19)
Multa quidem dixi cur excusatus abirem,sed timui mea ne finxisse minora putarer,dissimulator opis propriae, mihi commodus uni.
(호라티우스의 첫번째 편지, 093)
"Existimo ergo hoc bonum esse propter instantem necessitatem, quoniam bonum est homini sic esse."
(히에로니무스, 편지들, An Eustochium 15:20)
Excuses licet atque causeris:
(히에로니무스, 편지들, An Eustochium 19:32)
Si quid ignoras, si quid de scripturis dubitas, interroga eum, quem vita commendat, excusat aetas, fama non reprobat, qui possit dicere:
(히에로니무스, 편지들, An Eustochium 23:8)
Sed quid ego in abolitis et antiquis moror quaerens excusare culpam, cuius paenitentiam ipsa confessa est?
(히에로니무스, 편지들, Ad Oceanum De Morte Fabiolae 4:1)
"Ad excusandas excusationes in peccatis"
(히에로니무스, 편지들, Ad Rusticum Monachum 19:11)
cumque posceretur aurum et defossas opes vili excusaret tunica, non tamen fecit fidem voluntariae paupertatis.
(히에로니무스, 편지들, Ad Principiam Virginem De Vita Sanctae Marcellae 13:4)

SEARCH

MENU NAVIGATION