라틴어 문장 검색

quod si forte aliqua nobis mutabere culpa, vestibulum iaceam mortuus ante tuum!
(섹스투스 프로페르티우스, 비가, 2권, poem 1422)
sed non tam ardoris culpa est neque crimina caeli quam totiens sanctos non habuisse deos.
(섹스투스 프로페르티우스, 비가, 2권, poem 28a6)
quod si nemo exstat qui vicerit Alitis arma, communis culpae cur reus unus agor?
(섹스투스 프로페르티우스, 비가, 2권, poem 30b11)
nam Vesta, Iliacae felix tutela fauillae, culpam alit et plures condit in ossa faces.
(섹스투스 프로페르티우스, 비가, 4권, poem 443)
exorabat opus uerbis, ceu blanda perure saxosamque ferat sedula culpa uiam:
(섹스투스 프로페르티우스, 비가, 4권, poem 58)
"admissae si uis me ignoscere culpae, accipe, quae nostrae formula legis erit."
(섹스투스 프로페르티우스, 비가, 4권, poem 843)
"tanto iudice culpa placet, cognitor hoc nullus melior;"
(시도니우스 아폴리나리스, Carmina, Ad Priscum Valerianum virum praefectorium 9)
novi sed bene, non refello culpam, nec doctis placet impudens poeta;
(시도니우스 아폴리나리스, Carmina, Ad Felicem54)
quique etiam poenas suscepta in carne tulisti, sustentans alapas, ludibria, verbera, vepres, sortem, vincla, crucem, clavos, fel, missile, acetum, postremo mortem, sed surrecturus, adisti, eripiens quidquid veteris migraverat hostis in ius per nostrum facinus, cum femina prima praeceptum solvens culpa nos perpete vinxit;
(시도니우스 아폴리나리스, Carmina, Euchariston ad Faustum Episcopum12)
spectare mihi videor bonorum pace praefata illam in invidis ignaviam superbientem et illud militandi inertibus familiare fastidium, cum a desperatione crescendi inter bibendum philosophantes ferias inhonoratorum laudant, vitio desidiae, non studio perfectionis . . . * * * . . . appetitus, ne adhuc pueris usui foret, maiorum iudicio reiciebatur;
(시도니우스 아폴리나리스, 편지들, 1권, Sidonius Gaudentio suo salutem 2:1)
exsultans Gothis insultansque Romanis, inludens praefectis conludensque numerariis, leges Theudosianas calcans Theudoricianasque proponens veteres culpas, nova tributa perquirit.
(시도니우스 아폴리나리스, 편지들, 2권, Sidonius Ecdicio suo salutem 3:4)
sed tamen ex ipsa communium municipiorum discretione procedit quod, cum amicissimi simus, raritatem collo-quii de prolixa terrarum interiectione venientem in reatum volumus transferre communem, cum de naturalium rerum difficultate nec culpa nos debeat manere nec venia, domine inlustris, gerulos litterarum de disciplinae tuae institutione formatos et morum erilium verecundiam praeferentes opportune admisi, patienter audivi, competenter explicui.
(시도니우스 아폴리나리스, 편지들, 2권, Sidonius Rustico suo salutem 2:1)
interea tu caesis quibusque optimis, quos novissimos agmini 1 non ignavia sed audacia fecerat, nullis tuorum certamine ex tanto desideratis solus planitie quam patentissima potiebare, cum tibi non daret tot pugna socios quot solet mensa convivas.
(시도니우스 아폴리나리스, 편지들, 3권, Sidonius Ecdicio suo Salutem. 4:3)
namque miscernus cum salutatione querimoniam, non omnino huic rei studentes, ut stilus noster sit officiosus in titulis, asper in paginis, sed quod ea semper eveniunt de quibus loci mei aut ordinis hominem constat inconciliari, si loquatur, peccare, si taceat, sed et ipsi sarcinam vestri pudoris inspicimus, cuius haec semper verecundia fuit, ut pro culpis erubesceretis alienis.
(시도니우스 아폴리나리스, 편지들, 3권, Sidonius Riothamo suo salutem 1:2)
gerulus epistularum humilis obscurus despicabilisque etiam usque ad damnum innocentis ignaviae mancipia sua Britannis clam sollicitantibus abducta deplorat.
(시도니우스 아폴리나리스, 편지들, 3권, Sidonius Riothamo suo salutem 2:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION