라틴어 문장 검색

Ac priusquam a saltatione discedo illud adiciam, uno eodemque tempore tribus nobilissimis civibus non modo studium saltandi sed etiam, si dis placet, peritiam qua gloriarentur fuisse, Gavinio consulari, Ciceronis inimico, quod ei etiam Cicero non dissimulanter obiecit, et M. Caelio, noto in turbas viro, quem idem Cicero defendit, et Licinio Crasso, Crassi eius qui apud Parthos extinctus est filio.
(Macrobii Saturnalia, Liber III, XIV. 15:1)
Neque id obscurum fuit, quippe collega Domitius in senatu hoc ei quasi deforme crimen obiecit:
(Macrobii Saturnalia, Liber III, XV. 5:1)
Quam in culpam etiam Horatius potest videri incidere, qui ait et:
(Macrobii Saturnalia, Liber III, XVIII. 13:5)
In segetem veluti cum flamma furentibus Austris Incidit, aut rapidus montano flumine torrens Sternit agros, sternit sata laeta boumque labores, Praecipitesque trahit silvas, stupet incscius alto Accipiens sonitum saxi de vertice pastor.
(Macrobii Saturnalia, Liber V, XIII. 12:1)
Nec non et qui obierunt maria et terras gaudent, cum de ignoto multis vel terrarum situ vel sinu maris interrogantur, libenterque respondent et describunt modo verbis modo radio loca, gloriosum putantes quae ipsi viderint aliorum oculis obicere.
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, II. 6:1)
Cave interroges, ne videaris obicere.
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, II. 10:3)
Atqui solebas duabus sellis sedere, obiciens tanto viro lubricum fidei.
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, III. 8:3)
Contra oculorum orbitas non sine excitatione commotionis obicitur:
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, III. 12:1)
Sunt enim quae, si coram amicis obiciantur nobis, libenter audire possimus:
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, III. 18:2)
Illa vero scommata directa laetitia eum in quem dicuntur infundunt, si virum fortem vitupere quasi salutis suae prodigum et pro aliis mori volentem, aut si obieceris liberali quod res suas profundat minus sibi quam aliis consulendo.
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, III. 20:1)
Cumque Furius delectatus enarrantis ingenio plura vellet interrogare, Caecina se Albinus obiecit:
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, VIII. 7:1)
In illud enim vacuum quod superne liquido caret aer advena incidit, qui tenuissimum quemque humorem elicit et exorbet:
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, XII. 12:2)
igitur ubi aer venas conplevit, ad obiciendum fastidium pro cibo pensatur.
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, XII. 21:5)
Sicut igitur diximus, cum lumen quod pergit e nobis per aeris lucem in corpus inciderit, inpletur officium videndi:
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, XIV. 17:1)
eamque ἐπιγλωττίδα inter edendum bibendumque operire ac protegere τὴν τραχεῖαν ἀρτηρίαν, ne quid ex esca potuve incideret in illud quasi aestuantis animae iter, ac propterea nihil humoris influere in pulmonem ore ipso arteriae communito.
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, XV. 7:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION