라틴어 문장 검색

Modo modo in eundem sinum, ex quo tres nepotes emiseras, ossa trium nepotum recepisti;
(세네카, De Consolatione ad Helvium, Liber XII, ad Helviam matrem: de consolatione 11:3)
alios nimia superfluentis populi frequentia ad exonerandas vires emisit;
(세네카, De Consolatione ad Helvium, Liber XII, ad Helviam matrem: de consolatione 39:4)
Omnia ista, quae imperita ingenia et nimis corporibus suis addicta suspiciunt, lapides, aurum, argentum et magni levatique mensarum orbes terrena sunt pondera, quae non potest amare sincerus animus ac naturae suae memor, levis ipse, expeditus et, quandoque emissus fuerit, ad summa emicaturus ;
(세네카, De Consolatione ad Helvium, Liber XII, ad Helviam matrem: de consolatione 80:1)
Si est aliquis defunctis sensus, nunc animus fratris mei velut ex diutino carcere emissus, tandem sui iuris et arbitrii, gestit et rerum naturae spectaculo fruitur et humana omnia ex loco superiore despicit, divina vero, quorum rationem tam diu frustra quaesierat, propius intuetur.
(세네카, De Consolatione ad Polybium, Liber XI, ad Polybium: de consolatione 49:1)
Quanto ille iustior, qui nuntiata fili morte dignam magno viro vocem emisit:
(세네카, De Consolatione ad Polybium, Liber XI, ad Polybium: de consolatione 65:1)
alium in medio cursu vita deserit, alium in ipso aditu relinquit, alium in extrema senectute fatigatum iam et exire cupientem vix emittit;
(세네카, De Consolatione ad Polybium, Liber XI, ad Polybium: de consolatione 67:5)
Usque in hunc diem, Iulia, quantum quidem ego sciam - adsiduus viri tui comes, cui non tantum quae in publicum emittuntur nota, sed omnes sunt secretiores animorum vestrorum motus - dedisti operam, ne quid esset quod in te quisquam reprenderet ;
(세네카, De Consolatione ad Marciam, L. Annaei Senecae dialogorum Liber VI: ad Marciam, De Consolatione 23:1)
deinde ingentia locuti cum pauperem negastis esse sapientem, non negatis solere illi et servum et tectum et cibum deesse, cum sapientem negatis insanire, non negatis et alienari et parum sana verba emittere et quicquid vis morbi cogit audere, cum sapientem negastis servum esse, idem non itis infitias et veniturum et imperata facturum et domino suo servilia praestaturum ministeria.
(세네카, De Constantia, Liber II ad Serenum nec iniuriam nec contumeliam accipere sapientem (De Constantia Sapientis) 10:5)
Ut intentatam manum deicere aliquis casus potest et emissa tela declinare, ita iniurias qualescumque potest aliqua res repellere et in medio intercipere, ut et factae sint nec acceptae.
(세네카, De Constantia, Liber II ad Serenum nec iniuriam nec contumeliam accipere sapientem (De Constantia Sapientis) 41:5)
" Quam paene emisit viri vocem !
(세네카, De Constantia, Liber II ad Serenum nec iniuriam nec contumeliam accipere sapientem (De Constantia Sapientis) 80:2)
Eo die, quo filium extulerat, immo quo non extulerat, iacebat conviva centesimus et potiones vix honestas natalibus liberorum podagricus senex hauriebat, cum interim non lacrimam emisit, non dolorem aliquo signo erumpere passus est ;
(세네카, 노여움에 대하여, Liber II 182:5)
Non male dixit regi, nullum emisit ne calamitosi quidem verbum, cum aeque cor suum quam fili trans- fixum videret.
(세네카, 노여움에 대하여, Liber III 92:1)
" Nemo certe invenietur alius, qui imperaverit omnibus iis, in quos animadverti iubebat, os inserta spongea includi, ne vocis emittendae haberent facultatem.
(세네카, 노여움에 대하여, Liber III 117:4)
Liceat ultimum spiritum trahere, da exiturae animae locum, liceat illam non per vulnus emittere !
(세네카, 노여움에 대하여, Liber III 118:3)
tenui ferro commissura cervicis abrumpitur, et cum articulus ille qui caput collumque committit incisus est, tanta illa moles corruit.
(세네카, De Providentia, book 1 73:4)

SEARCH

MENU NAVIGATION