라틴어 문장 검색

si id ageret, genus humanum se ipsum laederet.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 168:3)
Etiam atque etiam confirmamus quaestiones scientificas nolle definire Ecclesiam, neque politicae rei locum occupare, sed ad probum liquidumque dialogum invitamus, ut singulares necessitates vel ideologiae bonum commune ne laedant.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 241:2)
cernere erat steriles subito splendescere frondes, accensisque eitum foliis magno inpete late conlucere Deum, nec spinea laedere texta, lambere sanguineos fructus et poma eruenta, stringere mortiferi vitalia germina ligni, quandoquidem tristes purgantur sanguine eulpae, quem contorta rubus densis cruciatibus edit.
(프루덴티우스, Apotheosis, section 325)
conpensare cupit taeterrima vulnera laesae iustitiae sero obsequio veniaque petenda;
(프루덴티우스, Contra Symmachum, 1권160)
nunc consumit edax segetem rubigo maligni aeris ex vitio, nunc culpam vere tepenti post zephyros gelidi glacies aquilonis inurit ambustumque caput culmi fuligine tinguit;
(프루덴티우스, Contra Symmachum, 2권, section 2338)
tunc lolium lappasque leves per adultera culta ferre malignus ager glaebis male pinguibus ausus triticeam vacuis segetem violavit avenis;
(프루덴티우스, Hamartigenia, section 165)
ab ore vipereo infusum sic conbibit illa venenum coniuge Beliade, sic oscula devorat haustu interiusque rapit, sic felle libidinis ardens inpletur vitiis perituro mixta marito, tunc praegnans letale genus concepta maligni fert opera ingenii de semine conplicis hydri;
(프루덴티우스, Hamartigenia, section 1151)
"quem tu, maligne, mysticis minitans ignem litteris, flagrabis ipse hoc iustius."
(프루덴티우스, Peristephanon Liber, Passio Sancti Vincenti Martyris.60)
ibat malignum murmurans levi volatu exterritus praedamque visam fugerat custodis inbellis minis.
(프루덴티우스, Peristephanon Liber, Passio Sancti Vincenti Martyris.125)
aut ferrum in ore nil agens et inritum versasse frustra seu retunsis tactibus aut arte quadam vulnus inlatum breve, quod sauciata parte linguam laederet nervos nec omnes usquequaque abscideret.
(프루덴티우스, Peristephanon Liber, Sancti Romani Martyris contra Gentiles Dicta.1409)
namque repentinus laudis calor ad nova fervens proelia nec telis meminit nec tegmine cingi, pectore sed fidens valido membrisque refectis provocat insani frangenda pericula belli, ecce lacessentem conlatis viribus audet prima ferire Fidem veterum Cultura Deorum, illa hostile caput phalerataque tempora vittis altior insurgens labefactat, et ora cruore de pecudum satiata solo adplicat et pede calcat elisos in morte oculos, animamque malignam fracta intercepti commercia gutturis artant, difficilemque obitum suspiria longa fatigant.
(프루덴티우스, Psychomachia, section 14)
ac ne fallacem puteum deprendere posset cauta acies, virgis adopertas texerat oras, et superinposito simularat caespite campum, at regina humilis, quamvis ignara, manebat ulteriore loco nec adhuc ad Fraudis opertum venerat aut foveae calcarat furta malignae.
(프루덴티우스, Psychomachia, section 167)
vix in cute summa praestringens paucos tenui de vulnere laedit cuspis Avaritae.
(프루덴티우스, Psychomachia, section 1136)
sed sicam sub veste tegit, te, maxima virtus, te solam tanto e numero, Concordia, tristi fraude petens, sed non vitalia rumpere sacri corporis est licitum, summo tenus extima tactu laesa cutis tenuem signavit sanguine rivum.
(프루덴티우스, Psychomachia, section 1191)
sed magis aligera est magis et medicata sagitta, quam iacit umbrosi dominatio lubrica mundi, eludens excussa oculos calamique volantis praepete transcursu cordis penetralia Agens, nec segnis natura animae est aut tarda cavendi vulneris, ignitum quoniam Deus indidit olli ingenium, purum, sapiens, subtile, serenum, mobile, sollicitum, velox, agitabile, acutum, factorem modo casta suum veneretur et ipsi militet ac victum proculcet sobria mundum, nil de pestiferis opibus aut falsificatis terrarum spoliis stulto oblectamine libans, ne sub fasce iacens alieno et dedita regno non queat argutas hostis vitare sagittas, sed quid ego omne malum mundique hominumque maligni hostis ad invidiam detorqueo, cum mala nostra ex nostris concreta animis genus et caput et vim, quid sint, quid valeant, sumant de corde parente?
(프루덴티우스, Hamartigenia, section 1136)

SEARCH

MENU NAVIGATION