라틴어 문장 검색

quam vim animum esse dicunt mundi, eandemque esse mentem sapientiamque perfectam, quem deum appellant, omniumque rerum quae sunt ei subiectae quasi prudentiam quandam procurantem caelestia maxime, deinde in terris ea quae pertineant ad homines;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 아카데미카, LIBER PRIMUS 36:1)
errorem autem et temeritatem et ignorantiam et opinationem et suspicionem et uno nomine omnia quae essent aliena firmae et constantis assensionis a virtute sapientiaque removebat.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 아카데미카, LIBER PRIMUS 53:4)
aliqua potestas sit, vindicet se in libertatem mihi autem non modo ad sapientiam caeci videmur sed ad ea ipsa quae aliqua ex parte cerni videantur hebetes et obtunsi disputationem se habuisse cum M. Varrone homine omnium facile acutissimo et sine ulla dubitatione doctissimo fixus [Reliqua librorum III et IV fragmenta suo quodque loco Lucullo subscribentur.]
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 아카데미카, PROOEMIUM2)
hanc esse in te sapientiam existimant, ut omnia tua in te posita esse ducas humanosque casus virtute inferiores putes.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Laelius de Amicitia 9:2)
itaque non tam ista me sapientiae, quam modo Fannius commemoravit, fama delectat, falsa praesertim, quam quod amicitiae nostrae memoriam spero sempiternam fore, idque eo mihi magis est cordi, quod ex omnibus saeculis vix tria aut quattuor nominantur paria amicorum, quo in genere sperare videor Scipionis et Laeli amicitiam notam posteritati fore.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Laelius de Amicitia 19:3)
sed eam sapientiam interpretantur, quam adhuc mortalis nemo est consecutus.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Laelius de Amicitia 23:5)
qua re sibi habeant sapientiae nomen et invidiosum et obscurum, concedant ut viri boni fuerint.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Laelius de Amicitia 23:9)
est enim amicitia nihil aliud nisi omnium divinarum humanarumque rerum cum benevolentia et caritate consensio, qua quidem haud scio an excepta sapientia nil quicquam melius homini sit a dis immortalibus datum.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Laelius de Amicitia 26:1)
ut enim quisque sibi plurimum confidit et ut quisque maxime virtute et sapientia sic munitus est, ut nullo egeat suaque omnia in se ipso posita iudicet, ita in amicitiis expetendis colendisque maxime excellit.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Laelius de Amicitia 39:1)
haec ita multa quasi fata impendere amicitiis, ut omnia subterfugere non modo sapientiae, sed etiam felicitatis diceret sibi videri.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Laelius de Amicitia 45:4)
quod si rectum statuerimus vel concedere amicis quidquid velint vel impetrare ab eis quidquid velimus, perfecta quidem sapientia si simus, nihil habeat res viti;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Laelius de Amicitia 49:1)
ex hoc numero nobis exempla sumenda sunt, et eorum quidem maxime, qui ad sapientiam proxime accedunt.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Laelius de Amicitia 49:3)
O praeclaram sapientiam!
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Laelius de Amicitia 60:1)
sed nescio quo pacto ab amicitiis perfectorum hominum, id est sapientium - de hac dico sapientia, quae videtur in hominem cadere posse - ad levis amicitias defluxit oratio.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Laelius de Amicitia 126:2)
itaque ei mihi videntur fortunate beate- que vixisse cum in ceteris civitatibus tum maxime in nostra, quibus cum auctoritate rerumque gestarum gloria tum etiam sapientiae laude perfrui licuit.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 브루투스, 2장 4:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION