도구

도구

라틴어 문장 검색

aut illam invenies dulci cum matre sedentem, aut inter libros Pieridasque suas.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 3권, poem 72)
ut tenera nostris cedente volatibus aura aspicerem patriae dulce repente solum, desertaeque domus vultus, memoresque sodales, caraque praecipue coniugis ora meae.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 3권, poem 83)
non hic pampinea dulcis latet uva sub umbra, nec cumulant altos fervida musta lacus.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 3권, poem 1032)
Ponticus heroo, Bassus quoque clarus iambis dulcia convictus membra fuere mei.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 4권, poem 1023)
invenies toto carmine dulce nihil.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 5권, poem 13)
nec patriam magis ille suam desiderat et quae plurima eum patria sentit abesse sibi, quam vultus oculosque tuos, o dulcior illo melle, quod in ceris Attica ponit apis.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 5권, poem 413)
Quam legis, ex illa tibi venit epistula terra, latus ubi aequoreis additur Hister aquis, si tibi contingit cum dulci vita salute, candida fortunae pars manet una meae.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 5권, poem 71)
cana prius gelido desint absinthia Ponto, et careat dulci Trinacris Hybla thymo, inmemorem quam te quisquam convincat amici.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 5권, poem 1310)
Aquae dulcis fontes ordinibus sanitatis, agrorum rerumque pastoriciarum atque industriae inserviunt.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 40:2)
Valles solitariae sunt tranquillae, amoenae, subfrigidae, umbrosae, fontibus, aquarum dulcium plenae:
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 297:6)
percensere libet calamique revolvere sulcos, sidereis quos illa notis manus aurea duxit, ite hinc, dum rutilos apices submissus adoro, dum lacrimans veneror dumque oscula dulcia figo;
(프루덴티우스, Apotheosis, section 3197)
te sine dulce nihil, Domine, nec iuvat ore quid adpetere, pocula ni prius atque cibos, Christe, tuus favor inbuerit, omnia sanctificante fide.
(프루덴티우스, Liber Cathemerinon, Hymnus ante cibum2)
nil est dulcius ac magis saporum, nil quod plus hominem iuvare possit, quam vatis pia praecinentis orsa.
(프루덴티우스, Liber Cathemerinon, Hymnus post cibum37)
instar fellis aqua tristifico in lacu fit ligni venia mel velut Atticum, lignum est quo sapiunt aspera dulcius, nam praefixa cruci spes hominum viget.
(프루덴티우스, Liber Cathemerinon, Hymnus ad incensum lucernae28)
felices animae prata per herbida concentu pariles suave sonantibus hymnorum modulis dulce canunt melos, calcant et pedibus lilia candidis.
(프루덴티우스, Liber Cathemerinon, Hymnus ad incensum lucernae36)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION