라틴어 문장 검색

Quod ita elegantius auctore digessit, ut fabula lascivientis Didonis, quam falsam novit universitas, per tot tamen secula speciam veritatis optineat, et ita pro vero per ora omnium volitet, ut pictores fictoresque et qui figmentis liciorum contextas imitantur effigies hac materia vel maxime in efficiendis simulachris tamquam unico argumento decoris utantur, nec minus histrionum perpetuis et gestibus et cantibus celebrentur.
(Macrobii Saturnalia, Liber V, XVII. 5:1)
Praeterea teneri tremulis in vocibus haedi Corniferas norunt matres agnique petulci.
(Macrobii Saturnalia, Liber VI, V. 3:3)
Secundum, si bene recordor, exemplum est solere medicos aegris simplicem cibum offerre, non varium:
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, V. 12:1)
Quod in illis praecipue admirabar, quos inpelli ad insaniam parvo vino noveram.
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, VII. 14:3)
Quia trinum est officium quod visum conplet ad dinoscendam figuram, sensus ratio memoria, sensus rem visam rationi refundit, illa quid visum sit recordatur.
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, XIV. 18:1)
Cur hanc tibi, rector Olympi, Sollicitis visum mortalibus addere curam, Noscant venturas ut dira per omina clades?
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 2권 1:2)
Nondum flumineas Memphis contexere biblos Noverat:
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 3권 3:27)
Nominis antiqui cupientem noscere caussas Cognita per multos docuit rudis incola patres, Nondum post genitos Tellus effeta gigantes, Terribilem Libyeis partum concepit in antris.
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 4권 6:5)
Limine terrifico metuens consistere Phoebas, Absterrere ducem noscendi ardore futura Cassa fraude parat.
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 5권 2:26)
neuter longo se gurgite lassat, Sed minimum terrae, vicino litore, novit.
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 5권 4:43)
Qui stimulante metu fati praenoscere cursus, Impatiensque morae, venturisque omnibus aeger, Non tripodas Deli, non Pythia consulit antra, Nec quaesisse libet, primis quid frugibus altrix Aere Iovis Dodona sonet, quis noscere fibra Fata queat, quis prodat aves, quis fulgura coeli Servet, et Assyria scrutetur sidera cura, Aut si quid tacitum, sed fas, erat.
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 6권 4:4)
Ille superuis Detestanda deis saevorum arcana magorum Noverat, et tristes sacris feralibus aras, Umbrarum Ditisque fidem:
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 6권 4:5)
Nec superos orat, nec cantu supplice numen Auxiliare vocat, nec fibras illa litantes Novit:
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 6권 5:8)
O decus Haemonidum, populis quae pandere fata, Quaeque suo ventura potes divertere cursu, Te precor, ut certum liceat mihi noscere finem, Quem belli Fortuna paret.
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 6권 5:42)
Quod tamen e cunctis mihi noscere contigit umbris, Effera Romanos agitat discordia manes, Impiaque infernam ruperunt arma quietem.
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 6권 7:24)

SEARCH

MENU NAVIGATION