라틴어 문장 검색

- me studiosis dicendi praecepta et quasi vias quae ad eloquentiam ferrent traditurum, quis tandem id iustus rerum existimator reprehenderet?
(마르쿠스 툴리우스 키케로, ORATOR AD M. BRVTVM, 41장 2:2)
nisi omnino haec esse ab eis praecepta nesciunt.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, ORATOR AD M. BRVTVM, 51장 3:9)
itaque et Herodotus et eadem superiorque aetas numero caruit nisi quando temere ac fortuito, et scriptores perveteres de numero nihil omnino, de oratione praecepta multa nobis reliquerunt.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, ORATOR AD M. BRVTVM, 55장 4:1)
Hoc libello Cicero Catonis Uticensis, perfecti illius Stoici, admiratione adductus disciplinae Stoicae praecepta, quae homines ob severitatem admirabantur magis quam sequebantur, παράδοξα, quae Latini vocant admirabilia, orationis suae suavitate mollita probare populo et commendare sibi proposuit.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Paradoxa stoicorum ad M. Brutum, Argumentum. 1:1)
Notionem appello quod Graeci turn ἔννοιαν turn πρόληψιν. Ea est insita et animo praecepta cuiusque cognitio enodationis indigens.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 토피카, 7장 1:4)
harum causarum propria argumenta ex eis sumpta locis quos exposuimus in praeceptis oratoriis explicata sunt.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 토피카, 25장1)
huic generi, in quo et misericordia et iracundia et odium et invidia et ceterae animi adfectiones perturbantur, praecepta suppeditantur aliis in libris, quos poteris mecum legere cum voles.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 토피카, 26장 3:1)
est illud quidem vel maxumum animo ipso animum videre, et nimirum hanc habet vim praeceptum Apollinis, quo monet ut se quisque noscat.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 1권 51:1)
hunc igitur nosse nisi divinum esset, non esset hoc acrioris cuiusdam animi praeceptum tributum deo [sc.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 1권 51:8)
nostra autem memoria Philo, quem nos frequenter audivimus, instituit alio tempore rhetorum praecepta tradere, alio philosophorum:
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 2권 9:3)
fortis enim non modo fortuna adiuvat, ut est in vetere proverbio, sed multo magis ratio, quae quibusdam quasi praeceptis confirmat vim fortitudinis.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 2권 11:5)
atque hoc praeceptum, quod de dolore datur, patet latius:
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 2권 58:1)
qui vero probari potest ut sibi mederi animus non possit, cum ipsam medicinam corporis animus invenerit, cumque ad corporum sanationem multum ipsa corpora et natura valeat nec omnes, qui curari se passi sint, continuo etiam convalescant, animi autem, qui se sanari voluerint praeceptisque sapientium paruerint, sine ulla dubitatione sanentur?
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 3권 5:4)
Nec ve/ro tanta prae/ditus sapie/ntia Quisqua/m est, qui aliorum aeru/mnam dictis a/dlevans Non i/dem, cum fortu/na mutata i/mpetum Conve/rtat, clade su/bita frangatu/r sua, Ut i/lla ad alios di/cta et praecepta e/xcidant.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 3권 71:10)
nam cum carminibus soliti illi esse dicantur [et] praecepta quaedam occultius tradere et mentes suas a cogitationum intentione cantu fidibusque ad tranquillitatem traducere, gravissumus auctor in Originibus dixit Cato morem apud maiores hunc epularum fuisse, ut deinceps, qui accubarent, canerent ad tibiam clarorum virorum laudes atque virtutes;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 4권 3:5)

SEARCH

MENU NAVIGATION