도구

도구

라틴어 문장 검색

oportuit autem, Perseu, si proditor ego patris regnique eram, si cum Romanis, si cum aliis inimicis patris inieram consilia, non expectatam fabulam esse noctis huius, sed proditionis me ante accusatum:
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XL 144:1)
non hodie me primum frater accusat, sed hodie primum aperte, nullo meo in se merito.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XL 188:1)
ignarus quid arcessitus essem, te iratum et iubentem dicere causam, fratrem accusantem audivi.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XL 190:2)
ego id tantum temporis, quo accusatus sum, ad cognoscendum quid ageretur habui.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XL 191:2)
Demetrium iterum ad patrem accusavit Perseus.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XL 283:1)
quid enim, si legibus vestris hodie reus sim, aut index Brundisinus aut Eumenes mihi obiciat, ut accusare potius vere conviciari videantur?
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XLII 430:1)
gravissimis criminibus accusati ambo ampliatique;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XLIII 24:1)
C. Lucretium, ubi dies quae dicta erat venit, tribuni ad populum accusarunt multamque deciens centum milium aeris dixerunt.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XLIII 96:1)
cum dilectus habendi maior quam alias propter Macedonicum bellum cura esset, consules plebem apud senatum accusabant quod et iuniores non responderent.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XLIII 152:1)
multis equi adempti, inter quos P. Rutilio, qui tribunus plebis eos violenter accusarat;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XLIV 196:2)
nec quid faciendum sit modo statuunt, sed quidquid aliter quam ipsi censuere factum est, consulem veluti dicta die accusant.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XLIV 264:1)
postero die - tantus utrique ardor exercitui ad concurrendum fuerat, ut et regem et consulem suorum quidam, quod sine proelio discessum esset, accusarent - regi prompta defensio erat, non eo solum quod hostis prior aperte pugnam detractans in castra copias reduxisset, sed etiam quod eo loco signa constituisset, quo phalanx, quam inutilem vel mediocris iniquitas loci efficeret, promoveri non posset.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XLIV 480:1)
tum sese filiumque Octavio tradidit, fortunam deosque, quorum in templo erat, nulla ope supplicem iuvantis accusans.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XLV 66:1)
nec interrogatus nec accusatus cum responderet, utcumque tamen haec, sive errore humano seu casu seu necessitate inciderunt, bonum animum habe.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XLV 80:1)
ita destituta eorum spe, qui fratre accusato partitionem regni petiturum crediderant, curia excessit.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XLV 220:1)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION