도구

도구

라틴어 문장 검색

sed magis in curam nostri consurge tuendi, exemplumque mihi coniugis esto bonae, materiamque tuis tristem virtutibus imple:
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 4권, poem 333)
quo postquam, dubium pius an sceleratus, Orestes exactus Furiis venerat ipse suis, et comes exemplum veri Phoceus amoris, qui duo corporibus mentibus unus erant, protinus evincti tristem ducuntur ad aram, quae stabat geminas ante cruenta fores.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 4권, poem 437)
tempus et in canas semen producit aristas, et ne sint tristi poma sapore cavet.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 4권, poem 66)
tristior est etiam praesens aerumna priore:
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 4권, poem 611)
hic ego, finitimis quamvis circumsoner armis, tristia, quo possum, carmine fata levo.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 4권, poem 1058)
interea nostri quid agant, nisi triste, libelli?
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 5권, poem 125)
illa domo nataque sua patriaque fruatur erepta haec uni sit satis esse mihi - quatenus et non est in caro coniuge felix, pars vitae tristi cetera nube vacet, vivat, ametque virum, quoniam sic cogitur, absens, consumatque annos, sed diuturna, suos.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 5권, poem 511)
scilicet adversis probitas exercita rebus tristi materiam, tempore laudis habet, si nihil infesti durus vidisset Ulixes, Penelope felix sed sine laude foret, victor Echionias si vir penetrasset in arces, forsitan Euadnen vix sua nosset humus.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 5권, poem 524)
sive locum specto, locus est inamabilis, et quo esse nihil toto tristius orbe potest, sive homines, vix sunt homines hoc nomine digni, quamque lupi, saevae plus feritatis habent.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 5권, poem 715)
posse puta fieri lenito principe vultus ut videas media tristis in urbe meos, utque ego te videam causa graviore fugatum, haec sunt a primis proxima vota meis.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 5권, poem 815)
nostra per adversas agitur fortuna procellas, sorte nec ulla mea tristior esse potest.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 5권, poem 123)
cernere erat steriles subito splendescere frondes, accensisque eitum foliis magno inpete late conlucere Deum, nec spinea laedere texta, lambere sanguineos fructus et poma eruenta, stringere mortiferi vitalia germina ligni, quandoquidem tristes purgantur sanguine eulpae, quem contorta rubus densis cruciatibus edit.
(프루덴티우스, Apotheosis, section 325)
ubi Taenara tristia vasto in praeceps deiecta chao, latebrosus et ille amnis inexpletis volvens incendia ripis?
(프루덴티우스, Apotheosis, section 3248)
vitiosum denique tristem reccidit in poenam:
(프루덴티우스, Apotheosis, section 3291)
solus labe caret peccati conditor orbis, ingenitus 1 genitusque Deus, Pater et Patre natus, solus et exceptus tormentum admittere triste inviolatus agit, nec quidquam sentit acerbi, exsortem dic esse animam crucis atque doloris, si culpae inmunem vacuamque a crimine nosti, quae peccare valet, valet et succumbere poenae.
(프루덴티우스, Apotheosis, section 3297)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION