라틴어 문장 검색

Praeterea, quaecumque in cognitionem cadunt, comprendi possunt et non dare infinitam licentiam iudici;
(세네카, 행복론, Liber III 30:1)
alia diversa sunt, dis- similia, infinitis inter se intervallis distantia;
(세네카, 행복론, Liber III 49:2)
mens quidem sui iuris, quae adeo libera et vaga est, ut ne ab hoc quidem carcere, cui inclusa est, teneri queat, quominus impetu suo utatur et ingentia agat et in infinitum comes caelestibus exeat.
(세네카, 행복론, Liber III 89:4)
Hanc societatem tolle, et unitatem generis humani, qua vita sustinetur, scindes ;
(세네카, 행복론, Liber IV 86:1)
Infinitum erit, si latius exempla conquiram, quibus appareat parvo magna constare.
(세네카, 행복론, Liber VI 75:1)
Si animus fortuita contempsit, si se supra metus sustulit nec avida spe infinita complectitur, sed didicit a se petere divitias ;
(세네카, 행복론, Liber VII 8:1)
Hoc quoque pulcherrime ad exprobrandam infinitam cunctationem, quod non optimam quamque aetatem sed diem dicit.
(세네카, De Brevitate Vitae, Liber X, ad Pavlinvm: de brevitate vitae 51:1)
tam diu ab isto periculo aberit hic populus, quam diu sciet ferre frenos, quos si quando abruperit vel aliquo casu discussos reponi sibi passus non erit, haec unitas et hic maximi imperii contextus in partes multas dissiliet, idemque huic urbi finis dominandi erit, qui parendi fuerit.
(세네카, ad Neronem Caesarem: de clementia, Liber I 22:2)
Quoniam meo nomine nihil habes, mater carissima, quod te in infinitas lacrimas agat, sequitur ut causae tuae te stimulent.
(세네카, De Consolatione ad Helvium, Liber XII, ad Helviam matrem: de consolatione 100:1)
nam et infinito dolore, cum aliquem ex carissimis amiseris, adfici stulta indulgentia est, et nullo inhumana duritia.
(세네카, De Consolatione ad Helvium, Liber XII, ad Helviam matrem: de consolatione 109:4)
hinc camporum in infinitum patentium fusa planities, hinc montium magnis et nivalibus surgentium iugis erecti in sublime vertices ;
(세네카, De Consolatione ad Marciam, L. Annaei Senecae dialogorum Liber VI: ad Marciam, De Consolatione 103:2)
Omnia humana brevia et caduca sunt et infiniti temporis nullam partem occupantia.
(세네카, De Consolatione ad Marciam, L. Annaei Senecae dialogorum Liber VI: ad Marciam, De Consolatione 123:8)
Quidni satius sit perpetuam infelicitatem advocata virtute sustinere quam infinitis atque immodicis bonis rumpi ?
(세네카, De Providentia, book 1 46:3)
virtutes enim ibi esse debebunt, ubi consensus atque unitas erit.
(세네카, De Vita Beata, Liber VII: ad Gallionem, De Vita Beata 42:4)
qui voluptatem sequitur, videtur enervis, fractus, degenerans viro, perventurus in turpia, nisi aliquis distinxerit illi voluptates, ut sciat, quae ex eis intra naturale desiderium desistant, quae praeceps ferantur infinitaeque sint et, quo magis implentur, eo magis inexplebiles.
(세네카, De Vita Beata, Liber VII: ad Gallionem, De Vita Beata 67:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION