라틴어 문장 검색

"utinam haec concordia nostris!"
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 7권148)
illos violentia saevi gurgitis infelixque iugi concordia mergit.
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 9권147)
Ibi semper est victoria, ubi concordia est.
(푸블릴리우스 시루스, 격언집, 289)
Lascivia et laus numquam habent concordiam.
(푸블릴리우스 시루스, 격언집, 298)
Transeamus ad scaenicas res, quarum et originem communem et titulos pares secundum ipsam ab initio ludorum appellationem et administrationem coniunctam cum re equestri iam ostendimus.
(테르툴리아누스, De Spectaculis, 10장 1:1)
Quod si quisquam propriam expulerit coniugem legitimo sibi matrimonio coniunctam, si Christianus esse recte uoluerit, nulli alteri copuletur;
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER QUARTUS., CAP. V. 2:28)
Pulchraque rerum concordia procuratum est diuinitus, ut, cum illi exitum eius de hac uita uiderent, tunc isti introitum eius in perpetuam animarum uitam cognoscerent.
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER QUARTUS., CAP. XXI [XXIII]. 4:5)
quia et digredientes ab inuicem non se ultra corporaliter uiderunt, et uno eodemque die, hoc est XIIIo Kalendarum Aprilium, egredientes e corpore spiritus eorum mox beata inuicem uisione coniuncti sunt, atque angelico ministerio pariter ad regnum caeleste translati.
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER QUARTUS., CAP. XXVII [XXIX]. 1:6)
At ille Brittaniam ueniens, coniunctus est amicitiis Alchfridi regis, qui catholicas ecclesiae regulas sequi semper, et amare didicerat.
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER QUINTUS., CAP. XIX. 3:9)
ita coalescere concordia posse.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber I 120:3)
id mirum quantum profuit ad concordiam civitatis iungendosque patribus plebis animos.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber II 12:3)
nunquam alias ante publice privatimque Latinum nomen Romano imperio coniunctius fuit.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber II 238:4)
quae cum reiecta relatio esset, non placeo, inquit, concordiae auctor;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber II 340:1)
nullam profecto nisi in concordia civium spem reliquam ducere;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber II 349:1)
agi deinde de concordia coeptum concessumque in condiciones ut plebi sui magistratus essent sacrosancti, quibus auxilii latio adversus consules esset, neve cui patrum capere eum magistratum liceret.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber II 356:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION