라틴어 문장 검색

Quot martyres pro fratribus animas posuerunt.
(DE AMICITIA, CAPUT II. Inter quos sit amicitia vera. 3:10)
Maiorem, inquit, hac dilectionem nemo habet, quam ut animam suam ponat quis pro amicis suis. Ivo.
(DE AMICITIA, CAPUT II. Inter quos sit amicitia vera. 3:15)
"Posui vos, inquit, ut eatis et fructum afferatis" (Joan.
(DE AMICITIA, CAPUT II. Inter quos sit amicitia vera. 4:25)
Et quod his omnibus excellit, quidam gradus est amicitia vicinus perfectioni, quae in Dei dilectione et cognitione consistit;
(DE AMICITIA, CAPUT V. De amicitiae fructibus. 2:18)
Sed hoc quod ultimum posuisti, quod me totum rapuit, et pene abripuit a terrenis, plenius mihi enodari desidero:
(DE AMICITIA, CAPUT V. De amicitiae fructibus. 2:26)
maiorem hac, inquiens, dilectionem nemo habet, quam ut animam suam ponat quis pro amicis suis.
(DE AMICITIA, CAPUT VII. Amicitia quid. 2:22)
nihil scilicet negandum amico, nihil pro amico non sustinendum, quod minus sit quam ipsa pretiosa corporis vita, quam ponendam pro amico divina sanxit auctoritas (Joan.
(DE AMICITIA, CAPUT X. Amicitia spiritualis. Vera. Amicitiae fons. Amoris origo. 2:22)
Primo ponendum est solidum quoddam ipsius spiritalis amoris fundamentum, in quo eius sunt collocanda principia;
(DE AMICITIA, CAPUT X. Amicitia spiritualis. Vera. Amicitiae fons. Amoris origo. 3:23)
Deinde amicitiae ponendum diximus fundamentum, Dei scilicet dilectionem;
(DE AMICITIA, CAPUT XVII. Ad amicitiam quatuor requiruntur. 1:27)
Opportunum hoc, nam mihi semper ad ostium oculus est, ne forte quis irrumpat, qui vel nostris deliciis finem ponat, vel quid amaritudinis misceat, vel aliquid superducat inane.
(DE AMICITIA, CAPUT XVII. Ad amicitiam quatuor requiruntur. 2:9)
Est proinde viri prudentis sustinere, hunc refrenare impetum, ponere modum benevolentiae, paulatim procedere in affectum, donec iam probato se totum dedat et committat amico.
(DE AMICITIA, CAPUT XXII. Patientia. 1:9)
Ponamus totum genus humanum exemptum mundo, te solum superstitem reliquisse.
(DE AMICITIA, CAPUT XXII. Patientia. 1:18)
Plerosque omni affectu complectimur, quos tamen ad amicitiae secreta non admittimus, quae maxime in omnium secretorum et consiliorum nostrorum revelatione consistit.
(DE AMICITIA, CAPUT XXIII. Non pariter admittendi omnes. 1:2)
Ipse posuit animam suam in manu sua, et percussit philistaeum, et laetatus es.
(DE AMICITIA, CAPUT XXIV. De cultu amicitiae. 2:19)
illic Mevius, in celos audens os ponere mutum, Gesta ducis Macedum tenebrosi carminis umbra Pingere dum temptat, in primo limine fessus Heret et ignauam queritur torpescere musam;
(ALANUS DE INSULIS, ANTICLAUDIANUS, LIBER PRIMUS 22:5)

SEARCH

MENU NAVIGATION