라틴어 문장 검색

me deus oppressit, nullo mala nostra levante:
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 1권, poem 529)
quid fuit, ingenti prostratum mole sodalem visere et adloquiis parte levare tuis, inque meos si non lacrimam demittere casus, pauca tamen ficto verba dolore pati, idque, quod ignoti faciunt, vel dicere saltem, et vocem populi publicaque ora sequi, - denique lugubres vultus numquamque videndos cernere supremo dum licuitque die, dicendumque semel toto non amplius aevo accipere, et parili reddere voce " vale "?
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 1권, poem 86)
seu stupor huic studio sive est insania nomen, omnis ab hac cura cura levata mea est, saepe ego nimbosis dubius iactabar ab Haedis, saepe minax Steropes sidere pontus erat, fuscabatque diem custos Atlantidos Ursae, aut Hyadas seris hauserat Auster aquis, saepe maris pars intus erat, tamen ipse trementi carmina ducebam qualiacumque manu.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 1권, poem 114)
mitius exilium si das propiusque roganti, pars erit ex poena magna levata mea.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 2권, poem 178)
non domus apta satis, non hic cibus utilis aegro, nullus, Apollinea qui levet arte malum, non qui soletur, non qui labentia tarde tempora narrando fallat, amicus adest.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 3권, poem 35)
illa meos casus ingravat, illa levat;
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 3권, poem 4b9)
levat hoc, quod praestat amorem inpositumque sibi firma tuetur onus.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 3권, poem 4b11)
et qua quisque potest, aliqua mala nostra levate, fidam proiecto neve negate manum.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 3권, poem 4b19)
vivere me dices, sed sic, ut vivere nolim, nec mala tam longa nostra levata mora et tamen ad Musas, quamvis nocuere, reverti.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 3권, poem 74)
me quoque Musa levat Ponti loca iussa petentem.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 4권, poem 110)
iure deas igitur veneror mala nostra levantes, sollicitae comites ex Helicone fugae, et partim pelago partim vestigia terra vel rate dignatas vel pede nostra sequi, sint, precor, haec saltem faciles mihi!
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 4권, poem 122)
hoc etiam saevas paulatim mitigat iras, hoc minuit luctus maestaque corda levat, cuncta potest igitur tacito pede lapsa vetustas praeterquam curas attenuare meas.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 4권, poem 68)
tempus erat nec me peregrinum ducere caelum, nec siccam Getico fonte levare sitim, sed modo, quos habui, vacuos secedere in hortos, nunc hominum visu rursus et urbe frui.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 4권, poem 88)
hic ego, finitimis quamvis circumsoner armis, tristia, quo possum, carmine fata levo.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 4권, poem 1058)
quod probet ipse, canam, poenae modo parte levata barbariam rigidos effugiamque Getas.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 5권, poem 124)

SEARCH

MENU NAVIGATION