라틴어 문장 검색

Hoc libello Cicero Catonis Uticensis, perfecti illius Stoici, admiratione adductus disciplinae Stoicae praecepta, quae homines ob severitatem admirabantur magis quam sequebantur, παράδοξα, quae Latini vocant admirabilia, orationis suae suavitate mollita probare populo et commendare sibi proposuit.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Paradoxa stoicorum ad M. Brutum, Argumentum. 1:1)
ergo ego semper civis, et tum maxime, cum meam salutem senatus exteris nationibus, civis optumi, commendabat, tu ne nunc quidem, nisi forte idem hostis esse et civis potest.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Paradoxa stoicorum ad M. Brutum, Paradoxon IV, 1장 2:4)
sed ut in magna familia sunt alii lautiores, ut sibi videntur, servi, sed tamen servi, ut atrienses, at qui tractant ista, qui tergent, qui ungunt, qui verrunt, qui spargunt, non honestissimum locum servitutis tenent, sic in civitate, qui se istarum rerum cupiditatibus dediderunt, ipsius servitutis locum paene infimum obtinent.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Paradoxa stoicorum ad M. Brutum, Paradoxon V, 2장 2:1)
deditum non esse, quoniam non sit receptus;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 토피카, 8장 5:3)
nobis autem videtur, quicquid litteris mandetur, id commendari omnium eruditorum lectioni decere;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 2권 8:2)
si turpissime se illa pars animi geret, quam dixi esse mollem, si se lamentis muliebriter lacrimisque dedet, vinciatur et constringatur amicorum propinquorumque custodiis;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 2권 48:2)
ergo id, quod alii rectum opinantes aegritudini se solent dedere, id hi turpe putantes aegritudinem reppulerunt.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 3권 71:2)
de i/nproviso Chry/sis ubi me aspe/xerit, A/lacris ob via/m mihi veniet co/mplexum exopta/ns meum, Mi/hi se dedet.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 4권 67:6)
etsi enim omnis animi perturbatio gravis est nec multum differt ab amentia, tamen [ita] ceteros, cum sunt in aliqua perturbatione aut metus aut laetitiae aut cupiditatis, commotos modo et perturbatos dicere solemus, at eos, qui se aegritudini dediderunt, miseros adflictos aerumnosos calamitosos.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 4권 82:4)
Vergilius ad eum accessit et ‘Maecēnās,’inquit, ‘velim commendāre amīcum meum Quīntum Horātium Flaccum.
(옥스포드 라틴 코스 3권, Quīntus Maecēnātī commendātur16)
Nam Fortunatam meam heredem facio, et commendo illam omnibus amicis meis.
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 71:5)
Ego autem alternos opponebam foramini oculos iniuriaque Eumolpi | velut quo dam cibo me replebam | advocationemque commendabam, cum procurator insulae Bargates a cena excitatus a duobus lecticariis in mediam rixam perfertur;
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 96:5)
Ea ergo ad Eumolpum venit et commendare liberos suos eius prudentiae bonitatique . . . credere se et vota sua.
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 140:2)
Itaque ut constaret mendacio fides, puellam quidem exoravit, ut sederet super commendatam bonitatem, Coraci autem imperavit, ut lectum, in quo ipse iacebat, subiret positisque in pavimento manibus dominum lumbis suis commoveret.
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 140:8)
Quicumque fuerit ergo narrandi iocus, Dum capiat aurem et servet propositum suum, Re commendatur, non auctoris nomine.
(파이드루스, 이솝 우화, Liber Secundus, Auctor.3)

SEARCH

MENU NAVIGATION