라틴어 문장 검색

Nam postquam filium comitesque ab amplexu dimisit, in noctem lecto ad lucernam Platonis libro, qui inmortalitatem animae docet, paulum quieti dedit;
(루키우스 안나이우스 플로루스, Epitome Rerum Romanorum, 2권, BELLUM CIVILE CAESARIS ET POMPEI 71:1)
quod si forte suum dimittunt corpore sensum atque alium capiunt, quid opus fuit adtribui id quod detrahitur?
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Secundus 20:16)
non enim, ut umor aquae dimittit saepe vaporem, qui datus est, neque ea causa convellitur ipse, sed manet incolumis, non, inquam, sic animai discidium possunt artus perferre relicti, sed penitus pereunt convulsi conque putrescunt.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Tertius 8:19)
'at dimissa anima corpus caret undique sensu.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Tertius 9:3)
usque adeo omnibus ab rebus res quaeque fluenter fertur et in cunctas dimittitur undique partis nec mora nec requies interdatur ulla fluendi, perpetuo quoniam sentimus et omnia semper cernere odorari licet et sentire sonare.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Quartus 9:3)
florescunt tempore certo arbusta et certo dimittunt tempore florem.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Quintus 25:6)
solque suos etiam dimittere languidus ignis tempore cur certo nequeat recreareque lumen, cum loca praeteriit flammis infesta per auras, quae faciunt ignis interstingui atque perire?
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Quintus 28:3)
non alia longe ratione ac plumbea saepe fervida fit glans in cursu, cum multa rigoris corpora dimittens ignem concepit in auris.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Sextus 10:5)
frigidior porro in puteis aestate fit umor, arescit quia terra calore et semina si qua forte vaporis habet proprie, dimittit in auras.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Sextus 27:1)
propterea fit uti quae semina cumque habet ignis dimittat;
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Sextus 27:16)
usque adeo omnibus ab rebus res quaeque fluenter fertur et in cunctas dimittitur undique partis nec mora nec requies interdatur ulla fluendi, perpetuo quoniam sentimus et omnia semper cernere odorari licet et sentire sonare.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Sextus 29:13)
Senatus autem de nocte convenire, noctu multa domum dimitti.
(Macrobii Saturnalia, Liber I, IV. 18:5)
Malo vivat, avemque dimisit.
(Macrobii Saturnalia, Liber II, IV. 26:7)
Quemadmodum igitur quod sacrum ad deos ipsos mitti non poterat a se tamen dimittere non dubitabant, sic animas, quas sacras in caelum mitti posse arbitrati sunt, viduatas corpore quam primum ire illo voluerunt.
(Macrobii Saturnalia, Liber III, VII. 7:1)
Testatur enim Terentius Varro in ea satura quae inscribitur περὶ κεραυνοῦ maiores solitos decimam Herculi vovere, nec decem dies intermittere quin pollucerent, populum ἀσύμβολον cum corona laurea dimitterent cubitum.
(Macrobii Saturnalia, Liber III, XII. 2:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION