도구

도구

라틴어 문장 검색

siquidem aculeo velut potentissimo telo pars armata posterior domicilium Martis est, priorem vero partem, cui Ζυγὸς apud Graecos nomen est, nos Libram vocamus, Venus accepit, quae velut iugo concordi iungit matrimonia amicitiasque conponit.
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XII. 11:3)
et Mercurium ideo illi in sacris adiungi dicunt, quia vox nascenti homini terrae contactu datur, scimus autem Mercurium vocis et sermonis potentem.
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XII. 20:3)
ac de duobus priorem Ianuarium nuncupavit primumque anni esse voluit, tamquam bicipitis dei mensem respicientem dicavit Februo deo, qui lustrationum potens creditur:
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XIII. 3:1)
Et scire equidem velim, numquid sit quod argutus Niligena et gentis accola numerorum potentis ex hoc ordine Romanae dispensationis inrideat, an Tuscum quoque Tiberim aliquid ex disciplinis suis hausisse consentiat.
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XVI. 37:2)
Hinc etiam Liber pater bellorum potens probatur, quod eum primum ediderunt auctorem triumphi.
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XIX. 4:1)
Nam quia mentis potentem Mercurium credimus, appellatumque ita intellegimus ἀπὸ τοῦ ἑρμηνεύειν, et sol mundi mens est, summa autem est velocitas mentis, ut ait Homerus:
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XIX. 9:1)
Hunc ergo ut potentissimum adorant deum:
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XXIII. 18:1)
Quidam nomen eius animadversum putant, quod potens sit vitae tolerandae:
(Macrobii Saturnalia, Liber III, II. 15:1)
dominamque potentem, τὴν δυνατήν.
(Macrobii Saturnalia, Liber III, IV. 10:5)
Sic ait, et manibus vittas Vestamque potentem, Aeternumque adytis effert penetralibus ignem.
(Macrobii Saturnalia, Liber III, IV. 12:3)
Sed et Lucilius, acer et violentus poeta, ostendit scire se hunc piscem egregii saporis qui inter duos pontes captus esset, eumque quasi ligurritorem catillonem appellat, scilicet qui proxime ripas stercus insectaretur.
(Macrobii Saturnalia, Liber III, XVI. 17:2)
Nam quia id arboris genus nuces habet quae sunt suaviore sapore quam glans est, hunc fructum antiqui illi, qui egregium glandique similem ipsamque arborem deo dignam existimabant, Iovis glandem appellaverunt, quae nunc litteris interlisis iuglans nominatur.
(Macrobii Saturnalia, Liber III, XVIII. 3:2)
quod nomen sic denique fertur Propterea quod qui quondam cum rege potenti, Nomine Alexandro Magno, fera praelia bello In Persas tetulere, suo post inde reventu Hoc genus arboris in praelatis finibus Graiis Disseruere novos fructus mortalibus dantes.
(Macrobii Saturnalia, Liber III, XVIII. 12:2)
Et illud egregie et breviter:
(Macrobii Saturnalia, Liber IV, III. 10:1)
Hic propter egregias personas non habuit quod minueret vel augeret, verum quod in illis elucebat hoc sibi iactat cum his esse commune:
(Macrobii Saturnalia, Liber IV, V. 4:4)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION