라틴어 문장 검색

Lucanum canimus, favete linguis, vestra est ista dies, favete, Musae, dum qui vos geminas tulit per artes, et vinctae pede vocis et solutae.
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 2권, genethliacon Lucani ad Pollam5)
vocat ipse ratem nautasque morantes increpat, ecce meum timido iam frigore pectus labitur et nequeo, quamvis monet ominis horror, claudere suspensos oculorum in margine fletus, iamque ratem terris divisit fune soluto navita et angustum deiecit in aequora pontem.
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 3권, propempticon Maecio Celeri17)
tu - seu tarda situ rebusque exhausta senectus erravit seu blanda diu Fortuna regressum maluit - attonitum et venturi fulminis ictus horrentem tonitru tantum lenique procella contentus monuisse senem;
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 3권, consolatio ad Claudium Etruscum58)
longi tu sola laboris conscia, cumque tuis crevit mea Thebais annis, qualem te nuper Stygias prope raptus ad umbras, cum iam Lethaeos audirem comminus amnes, aspexi, tenuique oculos iam morte cadentes, scilicet exhausti Lachesis mihi tempora fati te tantum miserata dedit, superique potentes invidiam timuere tuam.
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 3권, ecloga ad uxorem 15)
et nostra generi tellure dabuntur, non adeo Vesuvinus apex et flammea diri montis hiems trepidas exhausit civibus urbes:
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 3권, ecloga ad uxorem 30)
hic plura pones vocibus et modis passu solutis, sed memor interim nostri verecundo latentem barbiton ingemina sub antro.
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 4권, ode lyrica ad Septimium Severum21)
citius genetrix Sipyleia fertur exhausisse genas, citius Tithonida maesti deficient rores aut exsatiata fatiscet mater Achilleis hiemes adfrangere bustis.
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 5권, epicedion in Priscillam18)
qualiter alta comam silvarum gloria pinus seu Iovis igne malo seu iam radice soluta deficit et nulli spoliata remurmurat aurae, quid probitas aut casta fides, quid numina prosunt culta deum?
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 5권, epicedion in Priscillam57)
is dolor in vultu, tantum crinesque genaeque noctis habent, illam tranquillo fine solutam felicemque vocant, lacrimas fudere marito.
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 5권, epicedion in Priscillam82)
omnia namque animo complexus et omnibus auctor qua fandi vis lata patet, sive orsa libebat Aoniis vincire modis seu voce soluta spargere et effreno nimbos aequare profatu.
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 5권, epicedion in patrem Suum36)
tu par adsuetus Homero ferre iugum senosque pedes aequare solutis versibus et numquam passu breviore relinqui, quid mirum, patria si te petiere relicta, quos Lucanus ager, rigidi quos iugera Dauni, quos Veneri plorata domus neglectaque tellus Alcidae vel quos e vertice Surrentino mittit Tyrrheni speculatrix virgo profundi, quos propiore sinu lituo remoque notatus collis et Ausonii pridem laris hospita Cyme quosque Dicarchei portus Baianaque mittunt litora, qua mediis alte permixtus anhelat ignis aquis et operta domos incendia servant?
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 5권, epicedion in patrem Suum55)
"taedet saevire corusco fulmine, iam pridem Cyclopum operosa fatiscunt bracchia et Aeoliis desunt incudibus ignes, atque adeo tuleram falso rectore solutos Solis equos, caelumque rotis errantibus uri."
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 1권72)
illic exhausti posuere cubilia venti, fulminibusque iter est 2;
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 2권12)
singultibus artum exhaurit thoraca dolor, nec vincla coercent undantem fletu galeam, eum multa gementi pone gravis curvas perfringit lancea costas.
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 2권248)
non secus ac longa ventorum pace solutum aequor et imbelli recubant ubi litora somno, silvarumque comas et abacto flamine nubes mulcet iners aestas;
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 3권92)

SEARCH

MENU NAVIGATION