도구

도구

라틴어 문장 검색

Ipse nitor galeae claro radiantis ab auro insidias prodet manifestabitque latentem.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 13권 10:5)
cuncta sine insidiis nullamque timentia fraudem plenaque pacis erant.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 15권 11:3)
Quod ut aurea vidit Aeneae genetrix, vidit quoque triste parari pontifici letum et coniurata arma moveri, palluit et cunctis, ut cuique erat obvia, divis "adspice" dicebat, "quanta mihi mole parentur insidiae quantaque caput cum fraude petatur, quod de Dardanio solum mihi restat Iulo.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 15권 69:2)
nam simul insidiis hominum pelagique laboro, et faciunt geminos ensis et unda metus, ille meo vereor ne speret sanguine praedam, haec titulum nostrae mortis habere velit.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 1권, poem 1110)
ille sed insidias, hic sibi portat opem.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 2권, poem 1114)
sola nec insidias, Sinti nec militis ensem, nec mare nec ventos barbariamque timet.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 4권, poem 112)
utque neque insidias capitisque pericula narrem, vera quidem, veri sed graviora fide, vivere quam miserum est inter Bessosque Getasque illum, qui populi semper in ore ruit . quam miserum est, porta vitam muroque tueri, vixque sui tutum viribus esse loci!
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 4권, poem 127)
errabant hostes per templa, per atria passim, Romanumque forum et Capitolia celsa tenebant, qui coniuratas ipsa ad vitalia plebis moliti insidias intus serpente veneno consuerant tacitis pestem miscere medullis.
(프루덴티우스, Contra Symmachum, 1권164)
venditus insidiis fratrum puer ipse vicissim cratera in farris sacco clam praecipit abdi, utque reos furti Ioseph tenet, auctio fallax proditur, agnoscunt fratrem veniaque pudescunt.
(프루덴티우스, Tituli Historiarum 1 (dittochaeon), A fratribus Agnitus Ioseph1)
angulus hic portae in capite est, hic continet omnem saxorum seriem constructaque limina firmat, quem qui rite suis per propugnacula muris noverit insertum, seque ac sua moenia vallo praecingat triplici celsa stans eminus arce, fretus amore petrae castis et pervigil armis, non illum regina Tyri, non accola magni Euphratis Parthus rapiet, non decolor Indus tempora pinnatis redimitus nigra sagittis, quin si fulmineos cogens ad bella gigantas allophilus tua castra velit delere tyrannus, tutus eris, nec te firma statione movebit ipse Charon mundi, numen Marcionis, ipse, qui regit aerio vanas sub sole tenebras, nam vanum quidquid sol aspicit, ex elementis cuncta solubilibus fluxoque creamine constant.
(프루덴티우스, Hamartigenia, section 1122)
illum sideribus caput inmiscere propinquis, hunc in caenosas subito cecidisse paludes, omnibus una subest natura, sed exitus omnes non unus peragit placitorum segrege forma, haud secus ac si olim per sudum lactea forte lapsa columbarum nubes descendat in arvum ruris frugiferi, laqueos ubi callidus auceps praetendit lentoque inlevit vimina visco, sparsit et insidias siliquis vel farre doloso, inliciunt alias fallentia grana, gulamque innectunt avidam tortae retinacula saetae, molle vel inplicitas gluten circumligat alas, ast aliae, quas nullus amor prolectat edendi, gressibus innocuis sterili spatiantur in herba suspectamque cavent oculos convertere ad escam;
(프루덴티우스, Hamartigenia, section 1216)
ostia linquunt, Roma placet, sanctos quae teneat cineres, haud procul extremo culta ad pomeria vallo mersa latebrosis crypta patet foveis:
(프루덴티우스, Peristephanon Liber, Ad Valerianum Episcopum de passione Hippolyti Beatissimi Martyris.43)
conpositis igitur rerum morumque secundis in commune bonis, postquam 1 intra tuta morari contigit ac statione frui valloque foveri pacificos Sensus, et in otia solvere curas, 1 exstruitur media castrorum sede tribunal editiore loco, tumulus quem vertice acuto excitat in speculam, subiecta unde omnia late liber inoffenso circum inspicit aere visus, hunc sincera Fides simul et Concordia, sacro foedere iuratae Christi sub amore sorores, conscendunt apicem;
(프루덴티우스, Psychomachia, section 1208)
Dico ego mihi insidias fieri.
(푸블리우스 테렌티우스 아페르, 환관, act 3, scene 336)
Sed si quis forte, malitia fretus sua, Insidias nostrae fecit adolescentiae, Ac vicit;
(푸블리우스 테렌티우스 아페르, 포르미오, act 2, scene 1100)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION