라틴어 문장 검색

quo vereare minus ne sim tibi crimen amicus, invidiam, siqua est, auctor habere potest, nam tuus est primis cultus mihi semper ab annis - hoc certe noli dissimulare - pater, ingeniumque meum (potes hoc meminisse) probabat plus etiam quam me iudice dignus eram;
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 4권, poem 413)
nec patiens corpus, nec mens fuit apta labori, sollicitaeque fugax ambitionis eram, et petere Aoniae suadebant tuta sorores otia, iudicio semper amata meo.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 4권, poem 1018)
neve tamen tota capias fera gaudia mente, non est placandi spes mihi nulla dei, vel quia peccavi citra scelus, utque pudore non caret, invidia sic mea culpa caret, vel quia nil ingens ad finem solis ab ortu illo, cui paret, mitius orbis habet.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 5권, poem 811)
Sanctus Basilius Magnus ait esse Creatorem etiam “sine invidia bonitatem”, et Dantes Aligherii de amore “qui solem ceteras et stellas movet” est locutus.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 99:11)
suspice quapropter solum inculpabile numen, virtutem 1 Patris et Christi, et iam desine nostrae invidiam conflare animae, quod sit Deus aut quod portio parva Dei, cum Christo abscidere quidquam et resecare Deo partem vel carpere tantum numen non liceat, plenum sibi semper et in se.
(프루덴티우스, Apotheosis, section 3312)
qua vocat egregii sententia principis, illuc libera cum pedibus tum corde frequentia transit, nec locus invidiae est, nullum vis aspera terret;
(프루덴티우스, Contra Symmachum, 1권183)
rusticus invidia pastorem sternit:
(프루덴티우스, Tituli Historiarum 1 (dittochaeon), De Abel et Cain2)
novimus esse patrem scelerum, sed novimus ipsum haudquaquam tamen esse Deum, quin immo gehennae mancipium, Stygio qui sit damnandus Averno, Marcionita Deus, tristis, ferus, insidiator, vertice sublimis, cinctum cui nubibus atris anguiferum caput et fumo stipatur et igni, liventes oculos subfundit felle perusto invidia inpatiens iustorum gaudia ferre.
(프루덴티우스, Hamartigenia, section 143)
sed factus de stirpe bonus, bonitatis in usum proditus et primo generis de fonte serenus, deterior mox sponte sua, dum decolor illum inficit invidia stimulisque instigat amaris.
(프루덴티우스, Hamartigenia, section 158)
Ambitio ventosa tumet, Doctrina superbit, personat Eloquium, nodos Fraus abdita nectit.
(프루덴티우스, Hamartigenia, section 1104)
hic, qui ventosae scandit fastigia famae inflaturque cavo pompae popularis honore, qui summum solidumque bonum putat ambitionis crescere successu, praeconum voce trementes exanimare reos, miserorum in corpora fasces frangere, terribiles legum exercere secures, in laqueum iam colla dedit, iam compede dura nectitur et pedibus servilia vincula limat.
(프루덴티우스, Hamartigenia, section 1115)
urbs augusta suos vomit effunditque Quirites, una et patricios ambitione pari confundit plebeia phalanx umbonibus aequis discrimen procerum praecipitante fide.
(프루덴티우스, Peristephanon Liber, Ad Valerianum Episcopum de passione Hippolyti Beatissimi Martyris.52)
inde seges scelerum, radix et sola malorum, dum scatebras fluviorum omnes et operta metalla eliquat ornatus solvendi leno pudoris, dum venas squalentis humi scrutatur inepta ambitio scalpens naturae occulta latentis, si quibus in foveis radiantes forte lapillos rimata inveniat, nec enim contenta decore ingenito externam mentitur femina formam ac, velut artificis Domini manus inperfectum os dederit, quod adhuc res exigat aut hyacinthus pingere sutilibus redimitae frontis in arce, colla vel ignitis sincera incingere sertis, auribus aut gravidis virides suspendere bacas, nectitur et nitidis concharum calculus albens crinibus aureolisque riget coma texta catenis, taedet sacrilegas matrum percurrere curas, muneribus dotata Dei quae plasmata fuco inficiunt, ut pigmentis cutis inlita perdat quod fuerat, falso non agnoscenda colore, haec sexus male fortis agit, cui pectore in arto mens fragilis facili vitiorum fluctuat aestu.
(프루덴티우스, Hamartigenia, section 176)
sed magis aligera est magis et medicata sagitta, quam iacit umbrosi dominatio lubrica mundi, eludens excussa oculos calamique volantis praepete transcursu cordis penetralia Agens, nec segnis natura animae est aut tarda cavendi vulneris, ignitum quoniam Deus indidit olli ingenium, purum, sapiens, subtile, serenum, mobile, sollicitum, velox, agitabile, acutum, factorem modo casta suum veneretur et ipsi militet ac victum proculcet sobria mundum, nil de pestiferis opibus aut falsificatis terrarum spoliis stulto oblectamine libans, ne sub fasce iacens alieno et dedita regno non queat argutas hostis vitare sagittas, sed quid ego omne malum mundique hominumque maligni hostis ad invidiam detorqueo, cum mala nostra ex nostris concreta animis genus et caput et vim, quid sint, quid valeant, sumant de corde parente?
(프루덴티우스, Hamartigenia, section 1136)
"si luteum facili charismate pectus expiasti, vise libens tenebris ergastula caeca dissipatis, eripe corporeo de carcere vinculisque mundi hanc animam, liceat fuso tibi sanguine inmolari, ne qua ferum reprimat dementia iudicem, tyranni neu sciat invidia mitescere, gloriam negare."
(프루덴티우스, Peristephanon Liber, Passio Cypriani.22)

SEARCH

MENU NAVIGATION