라틴어 문장 검색

Haec temporum convenientia nobis dat copiam considerandi Vaticanum II fidei fuisse Concilium, eo quod nos invitavit ut praecipuum tribueremus locum nostrae ecclesialis et personalis vitae primatui Dei in Christo.
(교황, 프란치스코, 회칙, 신앙의 빛 9:2)
Hoc modo fides personalem rationem consequitur.
(교황, 프란치스코, 회칙, 신앙의 빛 15:8)
Deus sic ostenditur non cuiusdam loci Deus, ne Deus quidem cum quodam peculiari sacro tempore coniunctus, sed Deus alicuius personae, Deus nempe Abraham, Isaac et Iacob, qui hominem convenire potest et cum eo foedus facere.
(교황, 프란치스코, 회칙, 신앙의 빛 15:9)
Apud Abraham in Deum fides intimas ipsius medullas collustrat, dat ei facultatem bonitatis scaturiginem agnoscendi, quae omnium rerum est origo, atque confirmandi eius vitam non ex nihilo aut casu procedere, verum ex vocatione personalique amore.
(교황, 프란치스코, 회칙, 신앙의 빛 18:10)
se ab idolis seiungit ut ad Deum viventem redeat, per personalem occursum.
(교황, 프란치스코, 회칙, 신앙의 빛 21:17)
In tot vitae vicibus aliis personis committimus nos, qui melius quam nos res noverunt.
(교황, 프란치스코, 회칙, 신앙의 빛 27:5)
Sanctus Ioannes momentum ostendit personalis necessitudinis cum Iesu pro nostra fide per varios verbi credendi usus.
(교황, 프란치스코, 회칙, 신앙의 빛 27:10)
Magna veritas, veritas nempe quae personalem socialemque vitam explicat, suspiciose cernitur.
(교황, 프란치스코, 회칙, 신앙의 빛 40:6)
interior personae pars et eius mundo ceterisque patefactio;
(교황, 프란치스코, 회칙, 신앙의 빛 42:7)
Fides totam personam mutat, eo quod ad amorem se aperit.
(교황, 프란치스코, 회칙, 신앙의 빛 42:10)
Amor cum persona amata coniunctioni consulit.
(교황, 프란치스코, 회칙, 신앙의 빛 44:4)
Verus autem amor omnia nostrae personae elementa coniungit atque ad magnam vitam plenamque lux nova fit.
(교황, 프란치스코, 회칙, 신앙의 빛 44:8)
Sine amore veritas fit frigida, nullius nominis, gravis quod ad concretam personae vitam attinet.
(교황, 프란치스코, 회칙, 신앙의 빛 45:3)
Qui amat intellegit esse amorem experientiam veritatis, ipsum nostros oculos aperire ut nova ratione omnem realitatem una cum persona amata conspiciamus.
(교황, 프란치스코, 회칙, 신앙의 빛 46:2)
Cognitio quae cum verbo nectitur, semper est personalis cognitio quae vocem recognoscit, ad eam in libertate aperitur eamque in oboedientia sequitur.
(교황, 프란치스코, 회칙, 신앙의 빛 49:4)

SEARCH

MENU NAVIGATION