라틴어 문장 검색

quid mirum .' plebs cuncta nefas et praevia flerunt agmina, Flaminio quae limite Molvius agger transvehit, immeritus flammis dum tristibus infans traditur, et gemitum formaque aevoque meretur:
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 2권, Glauctas Atedii melioris delicatus78)
obeunt noctesque diesque astraque, nec solidis prodest sua machina terris, nam populus mortale genus plebisque caducae quis fleat interitus?
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 2권, Glauctas Atedii melioris delicatus92)
gemit inter bella peremptum Parthus equum, fidosque canes flevere Molossi, et volucres habuere rogum cervusque Maronem.
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 2권, consolatio ad Flavium Ursum de amissione pueri delicati9)
cedat luctus atrox genisque manent iam dulces lacrimae dolorque festus, quicquid fleverat ante, nunc adoret.
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 2권, genethliacon Lucani ad Pollam44)
pater est, qui fletur.
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 3권, consolatio ad Claudium Etruscum3)
date serta per aras festaque pallentes hilarent altaria lucos, felix, haec, nimium felix plorataque nato umbra venit, longe Furiarum sibila, longe tergeminus custos, penitus via longa patescat manibus egregiis, eat horrendumque silentis accedat domini solium gratesque supremas perferat et totidem iuveni roget anxius annos.
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 3권, consolatio ad Claudium Etruscum9)
nos non arsura feremus munera, venturosque tuus durabit in annos me monstrante dolor, neque enim mihi flere parentem ignotum, similis gemui proiectus ad ignem.
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 3권, consolatio ad Claudium Etruscum14)
hic penetrata tibi spoliataque limina mortis concinet et flentes Libyae Scythiaeque puellas.
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 4권, Hercules Epitrapezios novi vindicis37)
tunc flere et scindere vestes et famulos lassare greges et vincere planctus Fataque et iniustos rabidis pulsare querelis caelicolas solamen erat.
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 5권, epicedion in Priscillam12)
comites tamen undique ficto spem simulant vultu, flentem notat illa maritum, ille modo infernae nequiquam flumina Lethes incorrupta rogat, nunc anxius omnibus aris inlacrimat signatque fores et pectore terget limina;
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 5권, epicedion in Priscillam60)
At iuvenis magno flammatus pectora luctu nunc implet saevo viduos clamore penates, nunc ferrum laxare cupit, nunc ardua tendit in loca - vix retinent comites - . nunc ore ligato incubat amissae mersumque in corde dolorem saevus agit, qualis conspecta coniuge segnis Odrysius vates positis ad Strymona plectris obstupuit tristemque rogum sine carmine flevit, ille etiam erecte rupisset tempora vitae.
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 5권, epicedion in Priscillam76)
nec enim Marathonia virgo parcius exstinctum saevorum crimine agrestum fleverit Icarium, Phrygia quam turre cadentem Astyanacta parens, laqueo quin illa supremo inclusit gemitus:
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 5권, epicedion in patrem Suum29)
tu par adsuetus Homero ferre iugum senosque pedes aequare solutis versibus et numquam passu breviore relinqui, quid mirum, patria si te petiere relicta, quos Lucanus ager, rigidi quos iugera Dauni, quos Veneri plorata domus neglectaque tellus Alcidae vel quos e vertice Surrentino mittit Tyrrheni speculatrix virgo profundi, quos propiore sinu lituo remoque notatus collis et Ausonii pridem laris hospita Cyme quosque Dicarchei portus Baianaque mittunt litora, qua mediis alte permixtus anhelat ignis aquis et operta domos incendia servant?
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 5권, epicedion in patrem Suum55)
iamque et flere pio Vesuvina incendia cantu mens erat et gemitum patriis impendere damnis, cum pater exemptum terris ad sidera montem sustulit et late miseras deiecit in urbes.
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 5권, epicedion in patrem Suum66)
te sentit habetque, te videt et tumulos ortuque obituque salutat, ut Pharios aliae ficta pietate dolores Mygdoniosque colunt et non sua funera plorant.
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 5권, epicedion in patrem Suum87)

SEARCH

MENU NAVIGATION