라틴어 문장 검색

his duabus partibus orationis, quarum altera commendationem habet, altera concitationem, quae minime praeceptis artium sunt perpolitae, omnis est a me illa causa tractata, ut et acerrimus in Caepionis invidia renovanda et in meis moribus erga meos necessarios declarandis mansuetissimus viderer:
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER SECUNDUS 201:4)
Atque illa brevia, cum ille diceret se sine causa sudare, "minime" inquit "modo enim existi de balneis.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER SECUNDUS 223:2)
aliter enim minime est liberale;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER SECUNDUS 252:2)
' 'Minime,' inquit ille 'sed Caesar de isto ipso quiddam velle dicere videbatur.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER SECUNDUS 295:6)
ego autem saepissime video in causis aliquid mali facere homines minime malos.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER SECUNDUS 303:2)
Atque etiam in illo reprehendo eos, qui, quae minime firma sunt, ea prima conlocant;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER SECUNDUS 313:1)
Est id quidem in totam orationem confundendum nec minime in extremam;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER SECUNDUS 322:3)
nostrae laudationes, quibus in foro utimur, aut testimoni brevitatem habent nudam atque inornatam aut scribuntur ad funebrem contionem, quae ad orationis laudem minime accommodata est.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER SECUNDUS 341:5)
quod quale sit, non est meum dicere, propterea quod minime sibi quisque notus est et difficillime de se quisque sentit;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER TERTIVS 33:2)
Stoicos autem, quos minime improbo, dimitto tamen nec eos iratos vereor, quoniam omnino irasci nesciunt;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER TERTIVS 65:1)
Vter enim definiendo describendoque verbo magis ad sensum iudicis opinionemque penetrarit et uter ad communem verbi vim et eandem, quam eius verbi prae- ceptionem incohatam habebunt in animis ei qui audient, magis et propius accesserit, is vincat necesse est.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Partitiones Oratoriae, 36장 1:4)
Non enim argumentando tractatur hoc genus, sed tamquam expli- cando excutiendoque verbo, ut, si in reo pecunia absoluto rursusque revocato praevaricationem accusator esse definiat omnem iudici corruptelam ab reo, defensor autem non omnem, sed tantum modo accusatoris corruptelam ab reo, sit ergo haec contentio primum verborum, in quo, etiam si propius accedat ad consuetudinem mentemque sermonis defensoris definitio, tamen accusator sententia legis nitetur;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Partitiones Oratoriae, 36장 1:5)
atque accusatori sit in hoc genere causarum locus ille communis, minime esse concedendum, ut is qui de re confiteatur verbi se interpretatione defendat;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Partitiones Oratoriae, 36장 5:1)
Equidem, ut verum esset sua voluntate sapientem descendere ad rationes civitatis non solere, sin autem temporibus cogeretur, tum id munus denique non recusare, tamen arbitrarer hanc rerum civilium minime neglegendam scientiam sapienti, propterea quod omnia essent ei praeparanda, quibus nesciret an aliquando uti necesse esset.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 국가론, Liber Primus 17:5)
Neque enim est ulla res, in qua propius ad deorum numen virtus accedat humana, quam civitatis aut condere novas aut conservare iam conditas.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 국가론, Liber Primus 19:6)

SEARCH

MENU NAVIGATION