라틴어 문장 검색

ordine ipso narrationem sequitur confirmatio.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber IV 223:1)
quod quidem natum ab ostentatione declamatoria iam in forum venit, postquam agere causas non ad utilitatem litigatorum, sed ad patronorum iactationem repertum est, ne, si pressae illi, qualis saepius desideratur, narrationis gracilitati coniuncta argumentorum pugnacitas fuerit, dilatis diutius dicendi voluptatibus oratio refrigescat In quo vitium illud est, quod sine discrimine causarum atque utilitatis hoc, tanquam semper expediat aut etiam necesse sit, faciunt, eoque sumptas ex iis partibus, quarum alius erat locus, sententias in hanc congerunt, ut plurima aut iterum dicenda sint aut, quia alieno loco dicta sunt, dici suo non possint.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber IV 224:1)
ego autem confiteor, hoc exspatiandi genus non modo narrationi sed etiam quaestionibus vel universis vel interim singulis opportune posse subiungi, cum res postulat aut certe permittit, atque eo vel maxime illustrari ornarique orationem, sed si cohaeret et sequitur, non si per vim cuneatur et quae natura iuncta erant distrahit.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber IV 225:1)
item fieri non inutiliter potest ut, si merita in adversarium aliqua exposueris, in ingratum inveharis, , si varietatem criminum narratione demonstraveris, quantum ob ea periculum intentetur, ostendas.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber IV 229:1)
Sed ut non semper est necessaria post narrationem illa procursio, ita frequenter utilis ante quaestionem praeparatio, utique si prima specie minus erit favorabilis, si legem asperam ac poenarias actiones tuebimur.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber IV 231:1)
sunt qui narrationi propositionem subiungant tanquam partem iudicialis materiae, cui opinioni respondimus.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber IV 241:1)
aliquando enim sine propositione quoque satis manifestum est quid in quaestione versetur, si narratio ibi finem habet, ubi initium quaestio, adeo, ut aliquando subiungatur expositioni, quae solet in esse summa collectio:
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber IV 242:1)
sunt autem propositiones et simplices et duplices vel multiplices, quod accidit non uno modo.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber IV 245:1)
de his cognoscetis, ut sit haec commonitio iudicis, quo se ad quaestionem acrius intendat et velut quodam tactu resuscitatus fine esse narrationis et initium probationis intelligat, et nobis confirmationem ingredientibus ipse quoque quodammodo novum audiendi sumat exordium.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber IV 249:2)
et divisa autem et simplex propositio, quotiens utiliter adhiberi potest, primum debet esse aperta atque lucida (nam quid sit turpius, quam id esse obscurum ipsum, quod in eum solum adhibetur usum, ne sint cetera obscura?
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber IV 276:1)
nam neque prooemii neque narrationis est alius usus, quam ut iudicem huic praeparent;
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber V 5:1)
simplicior contra tabulas pugna.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber V 32:3)
enim simpliciter quaeritur, sitne hoc virtus;
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber V 148:4)
nam, ut cantus vocis plurimum iuvat sociata nervorum concordia, si tamen tardior manus nisi inspectis demensisque singulis, quibus quaeque vox fidibus iungenda sit, dubitet, potius esse eo, quod simplex canendi natura tulerit, ita huiusmodi praeceptis debet quidem aptata esse et citharae modo intenta ratio doctrinae;
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber V 217:3)
illae quoque fabellae, quae, etiamsi originem non ab Aesopo acceperunt (nam earum primus auctor Hesiodus), nomine tamen Aesopi maxime celebrantur, ducere animos solent praecipue rusticorum et imperitorum, qui et simplicius, quae ficta sunt, audiunt, et capti voluptate facile iis quibus delectantur consentiunt:
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber V 239:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION