라틴어 문장 검색

devicto Philippo Macedonibusque cum in Italiam reportati ac dimissi essemus, continuo miles voluntarius cum M. Porcio consule in Hispaniam sum profectus.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XLII 356:1)
Acarnanes nuntiare iussi quae Philippi primum, Antiochi deinde bello, decepti pollicitationibus regiis, adversus populum Romanum commisissent, ea corrigendi occasionem illis oblatam.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XLII 397:2)
ibi et Thessalis benigna materia gratias agendi Romanis pro libertatis munere fuit, et legatis, quod et Philippi prius et post Antiochi bello enixe adiuti a gente Thessalorum essent.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XLII 400:2)
Marcius et se ita a patre suo accepisse dixit, amicitiam hospitiumque cum Philippo fuisse, et minime immemorem necessitudinis eius legationem eam suscepisse.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XLII 403:1)
Minor, inquit, ad maiores et - quod Philippo ipsi cognomen erat - filius ad patrem transeat.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XLII 410:2)
sed constantia principum docentium cladibus Philippi Antiochique, quanta esset vis et fortuna imperii Romani, victa tandem multitudo et, ut tolleretur regia societas decrevit, et eos, qui auctores paciscendae amicitiae fuerant, ad satisfaciendum legatis Chalcidem misit fideique legatorum commendari civitatem iussit.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XLII 467:2)
desideraturos Romanos eundem navalem apparatum quem nuper Antiochi, quem Philippi ante bello vidissent.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XLII 477:2)
Persei autem regi, adversus quem ibatur, famam et bello clara Macedonum gens et Philippus pater, inter multa prospere gesta Romano etiam nobilitatus bello, praebebat;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XLII 522:3)
Sextus et vicesimus annus agebatur, ex quo petenti Philippo data pax erat;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XLII 552:1)
et diu meditatum Philippo primo, deinde et Persei Romanum bellum, omnia ut instructa parataque essent effecerat.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XLII 554:1)
ipse constitit in tribunali, circa se habens filios duos, quorum maior Philippus natura frater, adoptione filius, minor, quem Alexandrum vocabant, naturalis erat.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XLII 556:1)
mitteret ad consulem qui foedus in easdem leges renovarent, quibus Philippus pater eius pacem ab T. Quinctio victore accepisset.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XLII 680:1)
pacem petiere, vectigal quantum Philippus pactus esset, daturum Persea Romanis pollicentes;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XLII 685:1)
urbibus agris locisque quibus Philippus cessisset cessurum quam primum.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XLII 685:2)
hoc et Lampsaceni, octoginta pondo coronam afferentes, petebant, commemorantes discessisse se a Perseo, postquam Romanus exercitus in Macedoniam venisset, cum sub dicione Persei et ante Philippi fuissent.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XLIII 67:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION