라틴어 문장 검색

unde se et Laberius a Caesare coactum in prologo testatur his versibus:
(Macrobii Saturnalia, Liber II, VII. 2:3)
Sed et Laberius sequenti statim commissione mimo novo interiecit hos versus:
(Macrobii Saturnalia, Liber II, VII. 9:1)
Publii autem sententiae feruntur lepidae et ad communem usum adcommodatissimae, ex quibus has fere memini singulis versibus circumscriptas:
(Macrobii Saturnalia, Liber II, VII. 10:1)
Haec omnia illo versu poeta executus est:
(Macrobii Saturnalia, Liber III, II. 9:1)
Cuius rei hoc argumentum profert, quod postridie Nonas Iulias re bene gesta, cum pridie populus a Tuscis in fugam versus sit (unde Populifugia vocantur) post victoriam certis sacrificiis fiat vitulatio.
(Macrobii Saturnalia, Liber III, II. 14:2)
Eodem versu non omittendum puto cur saxo vetusto dixerit exstructum templum.
(Macrobii Saturnalia, Liber III, VI. 6:1)
Cui cordi est legere, satis habeat et auctorem et voluminis ordinem esse monstratum.
(Macrobii Saturnalia, Liber III, VII. 8:2)
Sed historiae quoque fidem in his versibus secutus est:
(Macrobii Saturnalia, Liber III, VIII. 14:2)
De illo autem versu:
(Macrobii Saturnalia, Liber III, XI. 9:1)
Item Antonius Gnipho, vir doctus cuius scholam Cicero post laborem fori frequentabat, Salios Herculi datos probat in eo volumine quo disputat quid sit festra, quod est ostium minusculum in sacrario, quo verbo etiam Ennius usus est.
(Macrobii Saturnalia, Liber III, XII. 8:1)
Praeterea cantat, ubi collibuit, interdum Graecos versus agit, iocos dicit, voces demutat, staticulos dat.
(Macrobii Saturnalia, Liber III, XIV. 9:3)
Lucilii versus hi sunt:
(Macrobii Saturnalia, Liber III, XVI. 18:1)
Idem pathos est et in hoc versu:
(Macrobii Saturnalia, Liber IV, I. 1:3)
Nec illud cum cura magna relaturus sum, licet, ut aestimo, non omnibus observatum, quod, cum primo versu promisisset producturum sese de Troiae litoribus Aeneam:
(Macrobii Saturnalia, Liber V, II. 8:1)
Nam et tempestas mira imitatione descripta est (versus utriusque qui volet conferat), ut Venus in Nausicaae locum Alcinoi filiae succesit, ipsa autem Dido refert speciem regis Alcinoi convivium celebrantis.
(Macrobii Saturnalia, Liber V, II. 13:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION