라틴어 문장 검색

tenuis quidam et siccus et sobrius amat quandam dicendi frugalitatem, aliud pingui et luculenta et florida oratione lascivit.
(Macrobii Saturnalia, Liber V, I. 5:3)
Hoc idem quo cultu, quam florida oratione, cum libuerit, profertur?
(Macrobii Saturnalia, Liber V, I. 12:1)
Acriter enim in Homerum oculos intendit, ut aemularetur eius non modo magnitudinem sed et simplicitatem et praesentiam orationis et tacitam maiestatem.
(Macrobii Saturnalia, Liber V, XIII. 40:3)
Hinc diversarum inter heroas suos personarum varia magnificatio, hic deorum interpositio, hic auctoritas fabulosorum, hinc affectuum naturalis expressio, hinc monumentorum persecutio, hinc parabolarum exaggeratio, hinc torrentis orationis sonitus, hinc rerum singularum cum splendore fastigium.
(Macrobii Saturnalia, Liber V, XIII. 41:1)
Saepe Homerus inter narrandum velut ad aliquem dirigit orationem:
(Macrobii Saturnalia, Liber V, XIV. 9:1)
Meminit eius et Demosthenes in oratione quae est in Midiam:
(Macrobii Saturnalia, Liber V, XXI. 8:3)
M. Catonis verba sunt ex oratione quam de Achaeis scripsit:
(Macrobii Saturnalia, Liber VI, VII. 10:1)
Primum, inquit Eustathius, hoc teneas volo, non de ea me reprehensione dixisse quae speciem accusationis habet, sed quae vituperationis instar est.
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, II. 2:1)
Hoc Graeci σκῶμμα vocant, non minus quidem amarum quam accusatio, si inportune proferatur:
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, II. 2:2)
15 Queruntur viri, 42 quorum aliquis senior prolixa oratione de superiori bello civili inter Marium Syllamque gesto disserit.
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 2권5)
166 Laudat Pompeium egregia oratione Cato.
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 9권13)
214 Indignatur Cato, et oratione eos retinet.
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 9권19)
Pietate fratres Curvios licet vincas, Quiete Nervas, comitate Rusones, Probitate Macros, aequitate Mauricos, Oratione Regulos, iocis Paulos:
(마르티알리스, 에피그램집, 5권, XXVIII2)
et haec varietas vel potius contrarietas invenitur etiam in aliis partibus orationis, ut sit adverbium pro adverbio, ut est hoc tunc ignipotens caelo descendit ab alto pro huc;
(마우루스 세르비우스 호노라투스, Commentary on the Aeneid of Vergil, SERVII GRAMMATICI IN VERGILII AENEIDOS LIBRVM PRIMVM COMMENTARIVS., commline 411)
uno autem epitheto more suo habitum futurae orationis ostendit, ut alibi uno sermone 'tum quassans caput'. placidumque caput] epitheta alia naturalia sunt, alia ad tempus.
(마우루스 세르비우스 호노라투스, Commentary on the Aeneid of Vergil, SERVII GRAMMATICI IN VERGILII AENEIDOS LIBRVM PRIMVM COMMENTARIVS., commline 1273)

SEARCH

MENU NAVIGATION