라틴어 문장 검색

At illi non daemonica, sed diuina uirtute praediti, ueniebant crucem pro uexillo ferentes argenteam, et imaginem Domini Saluatoris in tabula depictam, laetaniasque canentes pro sua simul et eorum, propter quos et ad quos uenerant, salute aeterna, Domino supplicabant.
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER PRIMUS., CAP. XXV. 1:6)
Cum enim nocte quadam, expletis matutinae laudis psalmodiis, egressae de oratorio famulae Christi, ad sepulchra fratrum, qui eas ex hac luce praecesserant, solitas Domino laudes decantarent, ecce subito lux emissa caelitus, ueluti linteum magnum, uenit super omnes, tantoque eas stupore perculit, ut etiam canticum, quod canebant, tremefactae intermitterent.
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER QUARTUS., CAP. VII.7)
Bella Maro resonet, nos pacis dona canamus;
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER QUARTUS., CAP. XVIII [XX].5)
Hic est sensus, non autem ordo ipse uerborum, quae dormiens ille canebat;
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER QUARTUS., CAP. XXII [XXIV]. 1:16)
Canebat autem de creatione mundi, et origine humani generis, et tota genesis historia, de egressu Israel ex Aegypto, et ingressu in terram repromissionis, de aliis plurimis sacrae scripturae historiis, de incarnatione dominica, passione, resurrectione, et ascensione in caelum, de Spiritus Sancti aduentu, et apostolorum doctrina.
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER QUARTUS., CAP. XXII [XXIV]. 2:6)
"certe Non tibi barba nitet, non tibi culta coma est, Nudus et hibernae producis frigora brumae, Nudus et aestivi tempora sicca Canis."
(티불루스, Elegiae, 1권, poem 43)
Haec mihi, quae canerem Titio, deus edidit ore, Sed Titium coniunx haec meminisse vetat.
(티불루스, Elegiae, 1권, poem 445)
Hanc volitent animae circum sua fata querentes Semper et e tectis strix violenta canat;
(티불루스, Elegiae, 1권, poem 527)
Heu canimus frustra, nec verbis victa patescit Ianua, sed plena est percutienda manu.
(티불루스, Elegiae, 1권, poem 534)
Ille ego sum, nec me iam dicere vera pudebit, Instabat tota cui tua nocte canis.
(티불루스, Elegiae, 1권, poem 621)
Ipsa bipenne suos caedit violenta lacertos Sanguineque effuso spargit inulta deam, Statque latus praefixa veru, stat saucia pectus, Et canit eventus, quos dea magna monet:
(티불루스, Elegiae, 1권, poem 630)
Hunc cecinere diem Parcae fatalia nentes Stamina, non ulli dissoluenda deo, Hunc fore, Aquitanas posset qui fundere gentes, Quem tremeret forti milite victus Atax.
(티불루스, Elegiae, 1권, poem 71)
Te canit atque suum pubes miratur Osirim Barbara, Memphiten plangere docta bovem.
(티불루스, Elegiae, 1권, poem 711)
Non tibi sunt tristes curae nec luctus, Osiri, Sed chorus et cantus et levis aptus amor, Sed varii flores et frons redimita corymbis, Fusa sed ad teneros lutea palla pedes Et Tyriae vestes et dulcis tibia cantu Et levis occultis conscia cista sacris.
(티불루스, Elegiae, 1권, poem 717)
Te canit agricola, a magna cum venerit urbe Serus inoffensum rettuleritque pedem.
(티불루스, Elegiae, 1권, poem 725)

SEARCH

MENU NAVIGATION