라틴어 문장 검색

at amisso coniuge digna fores.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 4권, poem 313)
tu vero tua damna dole, mitissima coniunx, tempus et a nostris exige triste malis, Aeque meos casus:
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 4권, poem 314)
tempus ubi est illud, quo te iactare solebas coniuge, nec nomen dissimulare viri?
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 4권, poem 323)
sed magis in curam nostri consurge tuendi, exemplumque mihi coniugis esto bonae, materiamque tuis tristem virtutibus imple:
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 4권, poem 333)
illi successit, quamvis sine crimine coniunx, non tamen in nostro firma futura toro.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 4권, poem 1038)
sustinuit coniunx exulis esse viri.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 4권, poem 1040)
filia me mea bis prima fecunda iuventa, sed non ex uno coniuge, fecit avum.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 4권, poem 1041)
at mihi si cara patriam cum coniuge reddas, sint vultus hilares, simque quod ante fui.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 5권, poem 120)
sic altera degravet ulmum vitis et incluso plena sit uva inero, sic tibi cum Bacchis Satyrorum gnava iuventus adsit, et attonito non taceare sono, ossa bipenniferi sic sint male pressa Lycurgi, impia nec poena Pentheos umbra vacet, sic micet aeternum vicinaque sidera vincat coniugis in caelo clara corona tuae . huc ades et casus releves, pulcherrime, nostros, unum de numero me memor esse tuo.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 5권, poem 312)
sic quondam festum Laërtius egerat heros forsan in extremo coniugis orbe diem.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 5권, poem 53)
illa domo nataque sua patriaque fruatur erepta haec uni sit satis esse mihi - quatenus et non est in caro coniuge felix, pars vitae tristi cetera nube vacet, vivat, ametque virum, quoniam sic cogitur, absens, consumatque annos, sed diuturna, suos.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 5권, poem 511)
Quanta tibi dederim nostris monumenta libellis, o mihi me coniunx carior, ipsa vides, detrahat auctori multum fortuna licebit, tu tamen ingenio clara ferere meo;
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 5권, poem 141)
ut vivat fama coniunx Phylaceïa, cuius Iliacam celeri vir pede pressit humum?
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 5권, poem 1416)
Animalia condocefacta, alienorum generum coniugium nec non alii pristini usus atque universaliter probati his in considerationibus includi possunt.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 174:5)
Ipsa oritur ex eorum amore, signo praesentiaque Dei amoris, ex cognitione et acceptatione bonitatis in differentia sexuali, cuius vi coniuges iungi possunt in una carne (cfr Gen 2,24) atque sunt capaces novam vitam generandi, manifestationem bonitatis Creatoris, eius sapientiae eiusque consilii amoris.
(교황, 프란치스코, 회칙, 신앙의 빛 101:4)

SEARCH

MENU NAVIGATION