라틴어 문장 검색

His ex causis in spem certissimam adducor, perpetuam nobis maioremque in dies futuram esse concordiam.
(소 플리니우스, 편지들, 4권, letter 19 5:1)
Me autem nihil aeque ac diuturnitatis amor et cupido sollicitat, res homine dignissima, eo praesertim qui nullius sibi conscius culpae posteritatis memoriam non reformidet.
(소 플리니우스, 편지들, 5권, letter 8 2:1)
Quod gaudium ut perpetuo capiam deos oro;
(소 플리니우스, 편지들, 6권, letter 11 4:1)
Iusta causa longioris absentiae, non perpetuae tamen.
(소 플리니우스, 편지들, 7권, letter 3 2:1)
Ideo tu, domine, consulendus fuisti, quid observare me velles, tam hercule quam de iis qui in perpetuum relegati nec restituti in provincia deprehenduntur.
(소 플리니우스, 편지들, 10권, letter 56 3:2)
Est enim adductus ad me in perpetuum relegatus Iulio Basso proconsule.
(소 플리니우스, 편지들, 10권, letter 56 4:2)
Qui a Iulio Basso in perpetuum relegatus est, cum per biennium agendi facultatem habuerit, si existimat se iniuria relegatum, neque id fecerit atque in provincia morari perseverarit, vinctus mitti ad praefectos praetorii mei debet.
(소 플리니우스, 편지들, 10권, letter 57 2:1)
Existimo tamen tua providentia constituendum aliquid et sanciendum per quod utilitatibus eorum in perpetuum consulatur.
(소 플리니우스, 편지들, 10권, letter 108 2:1)
Nam, quod in perpetuum mansurum est, a te constitui decet, cuius factis dictisque debetur aeternitas.
(소 플리니우스, 편지들, 10권, letter 112 3:2)
Sed ego ideo prudentiam tuam elegi, ut formandis istius provinciae moribus ipse moderareris et ea constitueres, quae ad perpetuam eius provinciae quietem essent profutura.
(소 플리니우스, 편지들, 10권, letter 1172)
Quam perpetuam servationem meam quaedam necessitas rupit.
(소 플리니우스, 편지들, 10권, letter 120 1:1)
Di tibi dent nullosque Lares inopemque senectam, Et longas hiemes perpetuamque sitim!
(푸블리우스 오비디우스 나소, 사랑, Liber primus, poem 888)
Vota mori mea sunt, cum te peccasse recordor, O mihi perpetuum nata puella malum!
(푸블리우스 오비디우스 나소, 사랑, Liber secundus, poem 53)
' Colle sub Elysio nigra nemus ilice frondet, Udaque perpetuo gramine terra viret.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 사랑, Liber secundus, poem 630)
nec sua perpetuo contendant ilia risu, sed leve nescio quid femineumque sonent.
(푸블리우스 오비디우스 나소, Ars amatoria, Liber III 58:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION