도구

도구

라틴어 문장 검색

5. Et cum comparatio dignitatum non fiat circa idem obiectum, sed circa diversa, ut dignius dicamus quod maioribus, dignissimum quod maximis dignum est (quia nichil eodem dignius esse potest), manifestum est quod optima optimis secundum rerum exigentiam digna sunt.
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER SECUNDUS 17:1)
3. Horum autem modorum cantionum modum excellentissimum esse pensamus;
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER SECUNDUS 35:1)
quicquid per se ipsum efficit illud ad quod factum est, nobilius esse videtur quam quod extrinseco indiget:
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER SECUNDUS 37:2)
signum autem est quod rithimus ibi una vocali perficitur, quod esse non posset nisi virtute alterius ibi subintellecte).
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER SECUNDUS 61:3)
(ubi, si consideretur accentus et eius causa, endecasillabum esse constabit).
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER SECUNDUS 64:1)
6. Et ideo cantio nichil aliud esse videtur quam actio completa dicentis verba modulationi armonizata:
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER SECUNDUS 124:1)
quapropter tam cantiones quas nunc tractamus, quam ballatas et sonitus et omnia cuiuscunque modi verba sunt armonizata vuigariter et regulariter, cantiones esse dicemus.
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER SECUNDUS 124:2)
et diesis esse non potest, secundum quod eam appellamus, nisi reiteratio unius ode fiat, vel ante diesim, vel post, vel undique.
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER SECUNDUS 141:2)
Hoc idem in versibus esse servandum astruimus.
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER SECUNDUS 162:2)
et hoc esse non potest nisi ubi frons est vel cauda, quoniam, ut dictum est, in pedibus atque versibus actenditur equalitas carminum et sillabarum.
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER SECUNDUS 172:2)
et per consequens pedes esse non possent.
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER SECUNDUS 187:4)
Et etiam quemadmodum de trimetro pede, et de omnibus aliis servandum esse asserimus;
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER SECUNDUS 188:3)
Aliud est stantia cuius omnia carmina eundem rithimum reddunt, in qua superfluum esse constat habitudinem querere.
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER SECUNDUS 196:1)
quod non aliud esse videtur quam quedam ipsius stantie.
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER SECUNDUS 200:4)
et habitudinem quandam servatam esse invenimus.
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER SECUNDUS 202:2)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION