도구

도구

라틴어 문장 검색

Ceterum si requisisset, sequebatur, ut cognosceret requisitum et recognitum observaret et observatum propitium magis experiretur quam iratum.
(테르툴리아누스, Apologeticum, 40장 11:1)
Etenim credibilius haberi debet eum irasci qui neglegatur quam qui coluntur, aut nae illi iniquissimi, si propter Christianos etiam cultores suos laedunt, quos separare deberent a meritis Christianorum.
(테르툴리아누스, Apologeticum, 41장 1:2)
Ne irascaris quidem?
(테르툴리아누스, Apologeticum, 45장 3:4)
sicut saepe irascendo culpas insequimur, et tranquillitatem in nobis animi perturbamus;
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER PRIMUS., CAP. XXVII. 8:10)
Rursumque, quasi leuiter indignata, subiunxit:
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER QUARTUS., CAP. IX. 1:12)
se non rem novam petere, quippe qui non primus, quod quisquam indignari mirarive posset, sed tertius Romae peregrinus regnum adfectet;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber I 373:3)
praecipue ita patrum numero imminuto statuit nullos in patres legere, quo contemptior paucitate ipsa ordo esset, minusque per se nihil agi indignarentur.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber I 502:1)
eaque ipsa causa belli fuit, quod rex Romanus cum ipse ditari, exhaustus magnificentia publicorum operum, tum praeda delenire popularium animos studebat, praeter aliam superbiam regno infestos etiam quod se in fabrorum ministeriis ac servili tam diu habitos opere ab rege indignabantur.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber I 581:2)
esse gratiae locum, esse beneficio, et irasci et ignoscere posse, inter amicum atque inimicum discrimen nosse;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber II 28:3)
apparuit causa plebi, suam vicem indignantem magistratu abisse.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber II 341:1)
tempore quo in homine non, ut nunc, omnia in unum consentiant, sed singulis membris suum cuique consilium suus sermo fuerit, indignatas reliquas partes sua cura suo labore ac ministerio ventri omnia quaeri, ventrem in medio quietum nihil aliud quam datis voluptatibus frui;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber II 351:1)
cum prope continuato agmine irent, praegressus Tullius ad caput Ferentinum, ut quisque veniret, primores eorum excipiens querendo indignandoque, et eos ipsos sedulo audientes secunda irae verba et per eos multitudinem aliam in subiectum viae campum deduxit.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber II 408:1)
tum vero irasci plebs tribunorum magis silentio quam consulum imperio, et dicere actum esse de libertate sua, rursus ad antiqua reditum;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber II 605:1)
sin periurio gaudeant, dis magis iratis quam hostibus gesturos bellum.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber III 15:2)
nec ipsi solum desponderant animos, sed contemni coepti erant a finitimis populis, imperiumque ibi esse ubi non esset libertas indignabantur.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber III 400:2)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION