라틴어 문장 검색

Infit vaticinatione clamosa conficto mendacio semel ipsum incessere atque criminari, quasi contra fas sanctae religionis dissignasset aliquid et insuper iustas poenas noxi facinoris ipse de se suis manibus exposcere.
(아풀레이우스, 변신, 8권 16:2)
Quae res optatissimam mihi vindictae subministravit occasionem:
(아풀레이우스, 변신, 9권 24:3)
Talis sermonis blanditie cavillatum deducebat ad torum nolentem puerum, sequentem tamen, et pudicissima illa uxore altrorsus disclusa solus ipse cum puero cubans gratissima corruptarum nuptiarum vindicta perfruebatur.
(아풀레이우스, 변신, 9권 25:1)
At illa praeter genuinam nequitiam contumelia etiam, quamvis iusta, tamen altius commota atque exasperata ad armillum revertitur et ad familiares feminarum artes accenditur, magnaque cura requisitam veteratricem quandam feminam, quae devotionibus ac maleficiis quidvis efficere posse credebatur, multis exorat precibus multisque suffarcinat muneribus, alterum de duobus postulans, vel rursum mitigato conciliari marito, vel si id nequiverit, certe larva vel aliquo diro numine immisso violenter eius expugnari spiritum.
(아풀레이우스, 변신, 9권 26:1)
Nonnullam tamen sagacissimo iuveni proventus humanior vindictae speculam subministravit ficta namque manus suae debilitate sic crudelissimum iuvenem compellat:
(아풀레이우스, 변신, 9권 35:1)
Placuit ut ipse quidem contubernio se tantisper absconderet (nam praeter propriam contumeliam militaris etiam sacramenti genium ob amissam spatham verebatur), ipsi autem signis nostris enotatis investigationi vindictaeque sedulam darent operam:
(아풀레이우스, 변신, 9권 38:2)
Sed dira illa femina et malitiae novercalis exemplar unicum, non acerba filii morte, non parricidii conscientia, non infortunio domus, non luctu mariti vel aerumna funeris commota cladem familiae in vindictae compendium traxit, missoque protinus cursore, qui vianti marita domus expugnationem nuntiaret, ac mox eodem ocius ab itinere regresso, personata nimia temeritate in- simulat privigni veneno filium suum interceptum.
(아풀레이우스, 변신, 10권 5:3)
iudex iustus, inspector cordium
(ARCHIPOETA, I53)
quamvis iuste, tamen crudeliter.
(ARCHIPOETA, I100)
opes multae sunt iusto sarcina;
(ARCHIPOETA, I126)
vir pie, vir iuste, precor, ut moneam precibus te,
(ARCHIPOETA, III9)
das, quod iuste peteris.
(ARCHIPOETA, VII36)
tam vindictae gladium, quam tutelae scutum.
(ARCHIPOETA, IX12)
et iam non opprimitur iustus ab iniusto.
(ARCHIPOETA, IX120)
Ubi enim pater iusto iudicio regnare debuerat, illic iniquus et pertinax filius regnabat;
(ASSERIUS, DE REBUS GESTIS AELFREDI, 12 15:9)

SEARCH

MENU NAVIGATION