도구

도구

라틴어 문장 검색

Honestius tibi est saltim culpam filiae sustentare quam occasionem tuae quaerere.
(히에로니무스, 편지들, An Matrem et Filiam In Gallia Commorantes 11:5)
Nec culpa est nominis Christiani, si simulator religionis in vitio sit, quin immo confusio gentilium, cum ea vident ecclesiis displicere, quae omnibus bonis non placent.
(히에로니무스, 편지들, Ad Rusticum Monachum 6:8)
Utinam, quod renuntiamus saeculo, voluntas sit, non necessitas, et paupertas habeat expetita gloriam, non inlata crueiatum.
(히에로니무스, 편지들, Ad Rusticum Monachum 20:6)
Nusquam sine matre, nullum clericorum et mon- achorum - quod amplae domus interdum exigebat necessitas - vidit absque arbitris.
(히에로니무스, 편지들, Ad Principiam Virginem De Vita Sanctae Marcellae 3:19)
Denique, cum et me Romam cum sanctis pontificibus Paulino et Epiphanio ecclesiastica traxisset necessitas - quorum alter Antiochenam Syriae, alter Salaminiam Cypri rexit ecclesiam - et verecunde nobiliarum feminarum oeulos declinarem, ita egit secundum apostolum
(히에로니무스, 편지들, Ad Principiam Virginem De Vita Sanctae Marcellae 7:1)
interim et tenero temptet pollice fila deducere, rumpat saepe stamina, ut aliquando non rumpat, post laborem lusibus gestiat, de matris pendeat collo, rapiat oscula propinquorum, psalmos mercede decantet, amet, quod cogitur dicere, ut non opus sit, sed delectatio, non necessitas, sed voluntas.
(히에로니무스, 편지들, Ad Pacatulam 1:9)
Saltim alvi te et vesicae cogat necessitas, ut exeas foras, ut deseras in hac re, cum quo licentius quam cum germano, multo verecundius egisti cum marito.
(히에로니무스, 편지들, Ad Pacatulam 3:31)
"ense velut stricto quotiens Lucilius ardens infremuit, rubet auditor cui frigida mens est criminibus, tacita sudant praecordia culpa, inde ira et lacrimae."
(유베날리스, 풍자, 1권, Satura I73)
quaenam est hic culpa puellae, si tibi displicuit nasus tuus?
(유베날리스, 풍자, 2권, Satura VI254)
illius lacrimae meditataque murmura praestant ut veniam culpae non abnuat, ansere magno scilicet et tenui popano corruptus, Osiris.
(유베날리스, 풍자, 2권, Satura VI270)
culpa docentis scilicet arguitur, quod laevae parte mamillae nil salit Arcadico iuveni, cuius mihi sexta quaque die miserum dirus caput Hannibal inplet, quidquid id est de quo deliberat, an petat urbem a Cannis, an post nimbos et fulmina cautus circumagat madidas a tempestate cohortes.
(유베날리스, 풍자, 3권, Satura VII76)
quanta autem inde feres tam dirae praemia culpae, cum tenuis nuper Marius discinxerit Afros?
(유베날리스, 풍자, 3권, Satura VIII50)
Defensor culpae dicet mihi
(유베날리스, 풍자, 3권, Satura VIII62)
Sic animum dirae trepidum formidine culpae confirmat, tunc te sacra ad delubra vocantem praecedit, trahere immo ultro ac vexare paratus, nam cum magna malae superest audacia causae, creditur a multis fiducia, mimum agit ille, urbani qualem fugitivus scurra Catulli:
(유베날리스, 풍자, 5권, Satura XIII43)
velocius et citius nos corrumpunt vitiorum exempla domestica, magnis cum subeant animos auctoribus, unus et alter forsitan haec spernant iuvenes, quibus arte benigna et meliore luto finxit praecordia Titan, sed reliquos fugienda patrum vestigia ducunt et monstrata diu veteris trahit orbita culpae.
(유베날리스, 풍자, 5권, Satura XIV9)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION