도구

도구

라틴어 문장 검색

An praesidio sunt amici quos non uirtus sed fortuna conciliat?
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, IX 1:19)
Sed in hac ipsa fortuna populari non nihil boni maliue inesse perpendo;
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quartus, IX 1:3)
Quodsi supernae mentis haeserit firmitati, motu carens fati quoque supergreditur necessitatem.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quartus, XI 3:5)
Haec actus etiam fortunasque hominum indissolubili causarum conexione constringit;
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quartus, XI 3:8)
Sed sit aliquis ita bene moratus ut de eo diuinum iudicium pariter humanumque consentiat, sed est animi uiribus infirmus, cui si quid eueniat aduersi desinet colere forsitan innocentiam per quam non potuit retinere fortunam.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quartus, XI 6:4)
Hic foedatam probris conscientiam spectans et se cum fortuna sua comparans forsitan pertimescit ne cuius ei iucundus usus est sit tristis amissio;
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quartus, XI 7:14)
mutabit igitur mores ac dum fortunam metuit amittere nequitiam derelinquit.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quartus, XI 7:15)
Hoc tantum perspexisse sufficiat quod naturarum omnium proditor deus idem ad bonum dirigens cuncta disponat, dumque ea quae protulit in sui similitudinem retinere festinat, malum omne de rei publicae suae terminis per fatalis seriem necessitatis eliminet.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quartus, XI 7:26)
— Omnem, inquit, bonam prorsus esse fortunam.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quartus, XIII 1:4)
Cum omnis fortuna uel iucunda uel aspera tum remunerandi exercendiue bonos tum puniendi corrigendiue improbos causa deferatur, omnis bona quam uel iustam constat esse uel utilem.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quartus, XIII 1:7)
— Quia id hominum sermo communis usurpat, et quidem crebro, quorundam malam esse fortunam.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quartus, XIII 1:12)
— Ex his enim, ait, quae concessa sunt euenit eorum quidem qui uel sunt uel in possessione uel in prouectu uel in adeptione uirtutis omnem quaecumque sit bonam, in improbitate uero manentibus omnem pessimam esse fortunam.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quartus, XIII 1:30)
— Quare, inquit, ita uir sapiens moleste ferre non debet quotiens in fortunae certamen adducitur, ut uirum fortem non decet indignari quotiens increpuit bellicus tumultus.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quartus, XIII 1:32)
Proelium cum omni fortuna animis acre conseritis ne uos aut tristis opprimat aut iucunda corrumpat.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quartus, XIII 1:35)
In uestra enim situm manu qualem uobis fortunam formare malitis;
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quartus, XIII 1:38)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION