도구

도구

라틴어 문장 검색

quam si etiam in his esse credamus, nihil erit quod non ex necessitate proueniat.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quintus, IX 2:10)
Num enim quae praesentia cernis aliquam eis necessitatem tuus addit intuitus?
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quintus, XI 3:5)
Quo fit, ut hoc non sit opinio sed ueritate potius nixa cognitio, cum exstaturum quid esse conoscit quod idem exsistendi necessitate carere non nesciat.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quintus, XI 3:11)
Duae sunt etenim necessitates, simplex una, ueluti quod necesse est omnes homines esse mortales, altera condicionis, ut si aliquem ambulare scias eum ambulare necesse est. Quod enim quisque nouit id esse aliter ac notum est nequit, sed haec condicio minime se cum illam simplicem trahit.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quintus, XI 4:3)
Hanc enim necessitatem non propria facit natura sed condicionis adiectio;
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quintus, XI 4:4)
Quid igitur refert non esse necessaria, cum propter diuinae scientiae condicionem modis omnibus necessitatis instar eueniet?
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quintus, XI 4:9)
Ita etiam, quae praesentia deus habet dubio procul exsistent, sed eorum hoc quidem de rerum necessitate descendit illud uero de potestate facientium.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quintus, XI 4:11)
Haud igitur iniuria diximus haec si ad diuinam notitiam referantur necessaria, si per se considerentur necessitatis esse nexibus absoluta, sicuti omne quod sensibus patet si ad rationem referas uniuersale est, si ad se ipsa respicias singulare.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quintus, XI 4:12)
Quae cum ita sint, manet intemerata mortalibus arbitrii libertas nec iniquae leges solutis omni necessitate uoluntatibus praemia poenasque proponunt.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quintus, XI 4:21)
Magna uobis est, si dissimulare non uultis, necessitas indicta probitatis cum ante oculos agitis iudicis cuncta cernentis.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quintus, XI 4:25)
Quod potens et volens de necessitate agit, hoc est verum in hora ad quam voluntas est determinata.
(Boethius De Dacia, DE MUNDI AETERNITATE, 11 79:2)
Hac necessitate Caesar coactus privatos ambiendo et blande appellando aliquantum numerum frumenti in sua praesidia congesserat.
(카이사르, 아프리카 전기 21:1)
Qua necessitate coacti veterani milites equitesque qui multa terra marique bella confecissent et periculis inopiaque tali saepe essent conflictati, alga e litore collecta et aqua dulci elota et ita iumentis esurientibus data vitam eorum producebant.
(카이사르, 아프리카 전기 24:6)
Quibus rebus cognitis Iuba distentus triplici bello necessitateque coactus de suis copiis quas contra Caesarem adduxerat, sex cohortes in fines regni sui mittit quae essent praesidio contra Gaetulos.
(카이사르, 아프리카 전기 55:3)
Scipio interim cognitis Caesaris consiliis ad necessitatem adductus dimicandi, ne per summum dedecus fidissimos suis rebus Thapsitanos et Vergilium amitteret, confestim Caesarem per superiora loca consecutus milia passuum VIII a Thapso binis castris consedit.
(카이사르, 아프리카 전기 79:3)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION