라틴어 문장 검색

cana prius gelido desint absinthia Ponto, et careat dulci Trinacris Hybla thymo, inmemorem quam te quisquam convincat amici.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 5권, poem 1310)
Sed omnia eodem malo sunt illata, id est cum cogitatur certas veritates haud exstare, nostram vitam dirigentes, humanam ideo libertatem limitibus carere.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 9:6)
Opinatio haec non est despicienda tamquam romanticismus carens ratione, quia ea afficit quae nostros mores moderantur.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 16:8)
Regiones pauperioresque Nationes in novis rationibus de impactione ambitali minuenda suscipiendis minus possunt, quandoquidem institutione carent ad necessarios processus augendos et sumptus suggerere non valent.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 67:5)
Hoc nimirum illud est quod nos necessaria cultura caremus ut huic discrimini occurramus atque oportet principatus instituere, qui vias demonstrent, necessitatibus subvenientes hodiernarum generationum, omnibus adscriptis, nullo futuris generationibus importato detrimento.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 69:4)
Sed potestas, quae cum re nummaria sociatur, magis huic conatui renititur, atque politica proposita carent saepenumero consiliorum amplitudine.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 73:5)
Fides tunc quaedam lucis esset deceptio, quae nostro hominum liberorum itineri futurum in aevum officeret.
(교황, 프란치스코, 회칙, 신앙의 빛 4:10)
Fides refugium non est pro carentibus audacia, sed est vitae dilatatio.
(교황, 프란치스코, 회칙, 신앙의 빛 102:8)
cum sit difficilis via noscere principiorum semina, qui dabitur mortali exquirere quidnam ultra principium Deus egerit, aut quo pacto ediderit verbum, quod principio caret omni?
(프루덴티우스, Apotheosis, section 384)
quando refulgens lux fulgore caret?
(프루덴티우스, Apotheosis, section 387)
sustinuit gressum Domini famulus liquor, ac se mobilitate carens solidos substrinxit ad usus.
(프루덴티우스, Apotheosis, section 3223)
solus labe caret peccati conditor orbis, ingenitus 1 genitusque Deus, Pater et Patre natus, solus et exceptus tormentum admittere triste inviolatus agit, nec quidquam sentit acerbi, exsortem dic esse animam crucis atque doloris, si culpae inmunem vacuamque a crimine nosti, quae peccare valet, valet et succumbere poenae.
(프루덴티우스, Apotheosis, section 3297)
naturam poenae expositam, sed non vitiorum naturam expositam contactibus induit Iesus, atque ideo poenae nil debuit intemeratus, fraude carens, omni culparum aspergine liber.
(프루덴티우스, Apotheosis, section 3305)
ecce venit nova progenies, aethere proditus alter homo, non luteus velut ille prius, sed Deus ipse gerens hominem, corporeisque carens vitiis.
(프루덴티우스, Liber Cathemerinon, Hymnus ante cibum39)
hic est quem Sabaoth Deum vocamus, expers principii carensque fine, rerum conditor et repertor orbis, fons vitae liquida fluens ab arce, infusor fidei, sator pudoris, mortis perdomitor, salutis auctor.
(프루덴티우스, Liber Cathemerinon, Hymnus post cibum2)

SEARCH

MENU NAVIGATION