도구

도구

라틴어 문장 검색

consulem ante inauspicato factum revocantibus ex ipsa acie dis atque hominibus non paruisse;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Book XXI권 677:1)
qui cum dicto paruisset congressusque eorum ingentem speciem dictaturae apud cives sociosque vetustate iam prope oblitos eius imperii fecisset, litterae ab urbe allatae sunt naves onerarias commeatum ab Ostia in Hispaniam ad exercitum portantes a classe Punica circa portum Cosanum captas esse.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Libri XXII 130:1)
qui nec ipse consulere nec alteri parere sciat, eum extremi ingenii esse.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Libri XXII 361:2)
nobis quoniam prima animi ingeniique negata sors est, secundam ac mediam teneamus, et dum imperare discimus, parere prudenti in animum .
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Libri XXII 362:1)
quae ne accipere abnuant magno opere se patres conscriptos orare.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Libri XXII 444:2)
nam forte ita evenit ut, cum referri signa in castra iubenti consuli milites non parerent, servi duo, Formiani unus alter Sidicini equitis, qui Servilio atque Atilio consulibus inter pabulatores excepti a Numidis fuerant, profugerent eo die ad dominos deductique ad consules nuntiant omnem exercitum Hannibalis trans proximos montes sedere in insidiis.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Libri XXII 520:2)
Cumani, quamquam suspecta fraus erat, nihil abnuere, ita tegi fallax consilium posse rati.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXIII 474:2)
ab Hannibale se missos praedicant ad Hieronymum tamquam amicum ac socium paruisse imperio eius cuius imperator suus voluerit.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXIV 302:1)
haec ad Romanos Syracusani detulerunt, abnuentes Leontinos in sua potestate esse:
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXIV 378:1)
huius utique redimendi et Epicydae cura erat ingens, nec abnuit Marcellus, iam tum Aetolorum, quibus socii Lacedaemonii erant, amicitiam adfectantibus Romanis.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXV 348:1)
quin potius aucta arte quadam nec abnuendi tale quicquam nec palam adfirmandi.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXVI 271:2)
sed litterae Marcelli negantis e re publica esse vestigium abscedi ab Hannibale, cui cedenti certamenque abnuenti gravis ipse instaret, curam iniecerant ne aut consulem tum maxime res agentem a bello avocarent, aut in annum consules deessent.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXVII 41:2)
unus rem in civitate is cui deferebatur honos abnuebat, levitatem civitatis accusans:
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXVII 514:1)
ille fessos abnuentesque taedio et labore nunc precando nunc castigando accendit;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXVII 719:2)
et quoniam fors eos sub uno tecto esse atque ad eosdem penates voluisset, contrahere ad conloquium dirimendarum simultatium causa est conatus, Scipione abnuente aut privatim sibi ullum cum Poeno odium esse quod conloquendo finiret, aut de re publica quicquam se cum hoste agere iniussu senatus posse.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXVIII 273:2)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION