라틴어 문장 검색

Nunc Iove sub domino caedes et vulnera semper, Nunc mare, nunc leti mille repente viae.
(티불루스, Elegiae, 1권, poem 322)
silentium et repentina fit quies;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber I 143:2)
ex bello tam tristi laeta repente pax cariores Sabinas viris ac parentibus et ante omnes Romulo ipsi fecit.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber I 145:1)
tumultusque repens ex agris in urbem inlatus pro nuntio fuit.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber I 153:2)
et cum, velut inter pugnae fugaeque consilium trepidante equitatu, pedes quoque referret gradum, plenis repente portis effusi hostes impulsa Romana acie studio instandi sequendique trahuntur ad locum insidiarum.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber I 156:1)
Romulus inquit, Quirites, parens urbis huius, prima hodierna luce caelo repente delapsus se mihi obvium dedit.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber I 175:1)
ab equitibus repente invectis turbati ordines sunt Sabinorum;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber I 323:1)
tunc adeo fracti simul cum corpore sunt spiritus illi feroces, ut qui nihil ante ratus esset minus regium quam sacris dedere animum, repente omnibus magnis parvisque superstitionibus obnoxius degeret religionibusque etiam populum impleret.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber I 330:1)
in novo populo, ubi omnis repentina atque ex virtute nobilitas sit, futurum locum forti ac strenuo viro;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber I 364:2)
qui positus forte in statione pontis, cum captum repentino impetu Ianiculum atque inde citatos decurrere hostes vidisset trepidamque turbam suorum arma ordinesque relinquere, reprehensans singulos, obsistens obtestansque deum et hominum fidem testabatur nequiquam deserto praesidio eos fugere;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber II 99:1)
adversus eos et ne quid simul ab Tusculo, unde etsi non apertum, suspectum tamen bellum erat, repentini periculi oreretur, P. Valerius quartum T. Lucretius iterum consules facti.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber II 170:2)
cuius repentinae cladis ne causa dubia esset, aegro animi eadem illa in somnis obversata species visa est rogitare, satin magnam spreti numinis haberet mercedem;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber II 393:3)
ad eum explendum Latini Hernicique et colonia Antium dare Quinctio subitarios milites - ita tum repentina auxilia appellabant - iussi.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber III 46:1)
vix instantes sustinentibus clades repente legati Hernici nuntiant in agro suo Aequos Volscosque coniunctis copiis castra posuisse, inde exercitu ingenti fines suos depopulari.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber III 67:1)
adeo enim nullam spem non potiundi modo, sed ne adeundi quidem Romana moenia animus eorum cepit tectaque procul visa atque imminentes tumuli avertere mentes eorum, ut totis passim castris fremitu orto, quid in vasto ac deserto agro inter tabem pecorum hominumque desides sine praeda tempus tererent, cum integra loca, Tusculanum agrum opimum copiis, petere possent, signa repente convellerent transversisque itineribus per Labicanos agros in Tusculanos colles transirent.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber III 75:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION