라틴어 문장 검색

Iam tempora Titan quinque per autumnos repetiti duxerat anni, cum blandita viro Procne "si gratia" dixit "ulla mea est, vel me visendam mitte sorori, vel soror huc veniat!
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 6권 36:7)
Ubi sunt pia iura parentum et quos sustinui bis mensum quinque labores?
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 8권 50:21)
quinque iacent terrae:
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 8권 59:2)
Quae cum bis quinque iuvencos mactassent rurisque deos ad sacra vocassent, inmemores nostri festas duxere choreas.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 8권 59:5)
Saepe sub hac dryades festas duxere choreas, saepe etiam manibus nexis ex ordine trunci circuiere modum, mensuraque roboris ulnas quinque ter implebat.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 8권 76:6)
Quem simul agnovit socium comitemque sacrorum, hospitis adventu festum genialiter egit per bis quinque dies et iunctas ordine noctes.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 11권 12:5)
Quinque neci Caeneus dederat, Styphelumque Bromumque Antimachumque Elymumque securiferumque Pyraechmen:
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 12권 47:1)
vidisti natorum quinque parentem, quem nunc (tanta homines rerum inconstantia versat!
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 13권 60:3)
Haec ubi quinque suae complevit saecula vitae, ilicis in ramis tremulaeque cacumine palmae unguibus et puro nidum sibi construit ore.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 15권 31:5)
sunt quoque mutatae, ter quinque volumina, formae, nuper ab exequiis carmina rapta meis.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 1권, poem 160)
sunt quoque mutatae, ter quinque volumina, formae, carmina de domini funere rapta sui.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 3권, poem 1412)
haec est armiferae festis de quinque Minervae, quae fieri pugna prima cruenta solet.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 4권, poem 107)
“Nonne quinque passeres veneunt dipundio?
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 129:4)
Graeca Bibliorum Hebraicorum versio, Septuaginta versio, quae Alexandriae Aegypti effecta est, sic Isaiae prophetae conversa verba ad Achaz regem est interpretata.
(교황, 프란치스코, 회칙, 신앙의 빛 38:2)
quinque in deserto panes iubet et duo pisces adponi in pastum populis, qui forte magistrum non revocante fame stipabant undique saeptum, inmemoresque cibi vicos, castella, macellum, oppida, mercatus et conciliabula et urbes respuerant, largo contenti dogmate vesci, multa virum strato fervent convivia faeno, centenos simul accubitus iniere sodales, seque per innumeras infundunt agmina mensas, pisciculis - iam crede Deum - saturanda duobus et paucis crescente cibo per fragmina crustis.
(프루덴티우스, Apotheosis, section 3235)

SEARCH

MENU NAVIGATION