라틴어 문장 검색

ipse etenim tecum nigrae solemnia pompae spectatumque Urbi scelus et puerile feretrum produxi, saevos damnati turis acervos plorantemque animam supra sua funera vidi, teque patrum gemitus superantem et brachia matrum complexumque rogos ignemque haurire parantem vix tenui similis comes offendique tenendo.
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 2권, Glauctas Atedii melioris delicatus12)
- patrem, nec te lugere severus arceo, sed confer gemitus pariterque fleamus.
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 2권, Glauctas Atedii melioris delicatus14)
, solum meminit solumque vocantem exaudit tibique ora movet, tibi verba relinquit et prohibet gemitus consolaturque dolentem.
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 2권, Glauctas Atedii melioris delicatus66)
quid mirum .' plebs cuncta nefas et praevia flerunt agmina, Flaminio quae limite Molvius agger transvehit, immeritus flammis dum tristibus infans traditur, et gemitum formaque aevoque meretur:
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 2권, Glauctas Atedii melioris delicatus78)
ponunt hic lassa furorem aequora, et insani spirant clementius austri, hic praeceps minus audet hiems, nulloque tumultu stagna modesta iacent dominique imitantia mores.
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 2권, Villa Surrentina Pollii Felicis15)
tu, cuius placido posuere in pectore sedem blandus honos hilarisque tamen cum pondere virtus, cui nec pigra quies nec iniqua potentia nec spes improba, sed medius per honesta et dulcia limes, incorrupte fidem nullosque experte tumultus et secrete, palam quom digeris ordine vitam, idem auri facilis contemptor et optimus idem cornere divitias opibusque immittere lucem:
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 2권, arbor Atedii Melioris26)
ferte simul gemitus cognataque ducite flammis funera et hoc cunctae miserandum addiscite carmen:
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 2권, Psittacus eiusdem9)
durum et deserti praerepta coniuge partem conclamare tori, maesta et lamenta sororum et fratrum gemitus:
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 2권, consolatio ad Flavium Ursum de amissione pueri delicati3)
nec quod tibi Setia canos restinxit cineres, gremio nec lubricus ossa quod vallavit onyx, miseris acceptius umbris quam gemitus, sed et ipse iuvat 1?
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 2권, consolatio ad Flavium Ursum de amissione pueri delicati46)
Macte pio gemitu!
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 3권, consolatio ad Claudium Etruscum10)
macte, o iuvenis, qui tanta merenti lumina das patriae, dulci tremit ecce tumultu tot dominis clamata domus, procul atra recedat Invidia atque alio liventia pectora flectat:
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 4권, gratulatio ad Iulium Menecraten6)
licet ipse levandos ad gemitus silvis comitatus et amnibus Orpheus adforet atque omnis pariter matertera vatem, omnis Apollineus tegeret Bacchique sacerdos:
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 5권, epicedion in Priscillam13)
Est locus, ante urbem qua primum nascitur ingens Appia quaque Italo gemitus Almone Cybebe ponit et Idaeos iam non reminiscitur amnes, hic te Sidonio velatam molliter ostro eximius coniunx - nec enim fumantia busta clamoremque rogi potuit perferre - beato composuit.
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 5권, epicedion in Priscillam83)
sume o gemitus et vulnera nati et lacrimas, rari quas umquam habuere parentes.
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 5권, epicedion in patrem Suum17)
ipse madens oculis, umbrarum animaeque sacerdos, praecinerem gemitum, cui te nec Cerberus omni ore nec Orpheae quirent avertere leges.
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 5권, epicedion in patrem Suum22)

SEARCH

MENU NAVIGATION