라틴어 문장 검색

ita hanc apostolica traditio festis paschalibus inseruit, ut nil omnimodis de tempore paschae legalis praeoccupandum, nihil minuendum esse decerneret.
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER QUINTUS., CAP. XXI. 3:19)
neque ea res Tarquinio spem adfectandi regni minuit;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber I 465:1)
non ius vestrum, sed invidiam minueritis.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber III 106:2)
cum velut victores tribuni perculsis patribus Caesonis exsilio prope perlatam esse crederent legem et, quod ad seniores patrum pertineret, cessissent possessione rei publicae, iuniores, id maxime quod Caesonis sodalicium fuit, auxere iras in plebem, non minuerunt animos;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber III 160:2)
et cum consules nihilo minus adversus continuationem tribunatus quam si lex minuendae suae maiestatis causa promulgata ferretur tetendissent, victoria certaminis penes tribunos fuit.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber III 264:2)
itaque cum renuntiatum a mercatoribus esset negata Veientibus auxilia, iussosque suo consilio bellum initum suis viribus exsequi nec adversarum rerum quaerere socios, cum quibus spem integram communicati non sint, tum dictator, ne nequiquam creatus esset, materia quaerendae bello gloriae adempta, in pace aliquid operis edere quod monumentum esset dictaturae cupiens, censuram minuere parat seu nimiam potestatem ratus seu non tam magnitudine honoris quam diuturnitate offensus.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber IV 251:1)
censores aegre passi Mamercum quod magistratum populi Romani minuisset tribu moverunt octiplicatoque censu aerarium fecerunt.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber IV 256:2)
aptissimum tempus fuerat vindicatis seditionibus delenimentum animis Bolani agri divisionem obici, quo facto minuissent desiderium agrariae legis quae possesso per iniuriam agro publico patres pellebat;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber IV 563:1)
magna pars earum in arcem suos persecutae sunt nec prohibente ullo nec vocante, quia quod utile obsessis ad minuendam imbellem multitudinem id parum humanum erat.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber V 441:1)
quod si sit animus plebi memor patrum libertatis, se nec addici quemquam civem Romanum ob creditam pecuniam passuros neque dilectum haberi, donec inspecto aere alieno initaque ratione minuendi eius sciat unus quisque quid sui, quid alieni sit, supersit sibi liberum corpus an id quoque nervo debeatur.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber VI 289:1)
ducibus plebis accendit magis certamine animos quam minuit.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber VI 405:2)
neque, tam vires pares quae superaverit res facile dictu est, nisi quod perpetua fortuna utriusque populi et extollere animos et minuere potuit.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber VII 73:1)
dein, cum ipsa cunctatio et his animos minuisset et auxisset hosti, impulsi retro ruere alii super alios stragemque inter se caede ipsa foediorem dare;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber VII 238:1)
Fabius, ut Romam rediit, et in senatu et productus ad populum mediam orationem habuit, ut nec augere nec minuere videretur belli famam magisque in altero adsumendo duce aliorum indulgere timori quam suo aut rei publicae periculo consulere.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber X 360:1)
simul crescit inopia omnium longa obsidione et minuitur exspectatio externae opis, cum tam procul Romani, unica spes, circa omnia hostium essent.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Book XXI권 115:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION