라틴어 문장 검색

Idem auctor est et publicae sospitatis, quam creditur sol animantibus praestare temperie:
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XVII. 13:1)
Quae sententia Latinae quoque nominis enuntiationi congruens fecit, ne huius dei nomen verteremus, ut Apollinem apellentem mala intellegas, quem Athenienses ἀλεξίκακον appellant.
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XVII. 15:1)
Hanc vocem, id est ἵε Παιὰν, confirmasse fertur oraculum Delphicum Atheniensibus petentibus opem dei adversus Amazonas Theseo regnante.
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XVII. 18:1)
Eundem deum praestantem salubribus causis Οὔλιον appellant, id est sanitatis auctorem, ut ait Homerus:
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XVII. 21:1)
Apollinem Πατρῷον cognominaverunt, non propria gentis unius aut civitatis religione, sed ut auctorem progenerandarum omnium rerum, quod sol humoribus exiccatis ad progenerandum omnibus praebuit causam, ut ait Orpheus:
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XVII. 42:1)
Nam si conceptu mentis consilia nascuntur, mundi autem mentem solem esse opinantur auctores, a quo in homines manat intellegendi principium:
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XVIII. 17:2)
Solem vero terrenae esse fecunditatis auctorem idem poeta profano mox docuit exemplo, cum ait:
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XVIII. 24:1)
nec non et calor vini, cuius Liber pater auctor est, saepe homines ad furorem bellicum usque propellit.
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XIX. 2:5)
Hinc etiam Liber pater bellorum potens probatur, quod eum primum ediderunt auctorem triumphi.
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XIX. 4:1)
et duos priores solem ac lunam intellegi volunt, quod sol auctor spiritus caloris ac luminis humanae vitae genitor et custos est, et ideo nascentis δαίμων, id est deus, creditur:
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XIX. 17:2)
tempora autem cui nisi proprio famularentur auctori?
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XX. 15:4)
Saturnus ipse, qui auctor est temporum et ideo a Graecis inmutata littera Κρόνος quasi χρόνος vocatur, quid aliud nisi sol intellegendus est, cum tradatur ordo elementorum temporum numerositate distinctus, luce patefactus, nexus aeternitate conductus, visione discretus, quae omnia actum solis ostendunt?
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XXII. 8:1)
Neque ego sum nescius vos nec tristitiam nec nubilum vultum in bonis ducere, nec Crassum illum quem Cicero auctore Lucilio semel in vita risisse scribit magnopere mirari.
(Macrobii Saturnalia, Liber II, I. 6:3)
at cum veteribus dicta referamus, ipsa utique auctorum dignitate defendimur.
(Macrobii Saturnalia, Liber II, I. 15:3)
Cui cordi est legere, satis habeat et auctorem et voluminis ordinem esse monstratum.
(Macrobii Saturnalia, Liber III, VII. 8:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION