도구

도구

라틴어 문장 검색

Ceterum apparebat nihil aliud quaeri nisi ut semel deposita vestis inter praedones strangularetur et nos metu criminis non veniremus ad constitutum.
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 15:6)
iam enim persequar abeuntem praeconem et in potestate tua esse Gitonem meritissima proditione monstrabo.
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 98:4)
Si mehercules intervertissent pecuniam vestram, si fidem proditione laesissent, satiari tamen potuissetis hac poena, quam videtis.
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 107:7)
Namque omnes unum crimen vocat, omnibus una impendet clades.
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 122:26)
Quid, si etiam mercennarius [Eumolpi] praesenti felicitate lassus indicium ad amicos detulerit totamque fallaciam invidiosa proditione detexerit?
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 125:4)
Proditionem feci, hominem occidi, templum violavi:
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 130:8)
Cumulatius exit proditionis opus famamque onerare laborat.
(페트로니우스, 사티리콘, POEMS 13:4)
Lupus arguebat vulpem furti crimine;
(파이드루스, 이솝 우화, Liber Primus, Lupus et vulpes iudice simio.3)
Sin autem doctus illis occurrit labor, Sinistra quos in lucem natura extulit Nec quicquam possunt nisi meliores carpere, Fatale exitium corde durato feram, Donec fortunam criminis pudeat sui.
(파이드루스, 이솝 우화, Liber Secundus, Auctor8)
Incensus ille falso uxoris crimine Simulavit iter ad villam clamque in oppido Subsedit:
(파이드루스, 이솝 우화, Liber Tertius, Poeta9)
A Divo Augusto tunc petierunt iudices, Ut adiuvaret iuris iurandi fidem, Quod ipsos error implicuisset criminis.
(파이드루스, 이솝 우화, Liber Tertius, Poeta18)
Quod si delata perscrutatus crimina Paterfamilias esset, si mendacium Subtiliter limasset, a radicibus Non evertisset scelere funesto domum.
(파이드루스, 이솝 우화, Liber Tertius, Poeta22)
Testes sunt multae multorum orationes et Ciceronis pro Murena pro Vareno, in quibus brevis et nuda quasi subscriptio quorundam criminum solis titulis indicatur.
(소 플리니우스, 편지들, 1권, letter 20 7:2)
Ego et Cornelius Tacitus, adesse provincialibus iussi, existimavimus fidei nostrae convenire notum senatui facere excessisse Priscum immanitate et saevitia crimina quibus dari iudices possent, cum ob innocentes condemnandos, interficiendos etiam, pecunias accepisset.
(소 플리니우스, 편지들, 2권, letter 11 2:2)
Itaque Tuccius Cerialis consularis iure senatorio postulavit, ut Priscus certior fieret, sive quia miserabiliorem sive quia invidiosiorem fore arbitrabatur, si praesens fuisset, sive - quod maxime credo - quia aequissimum erat commune crimen ab utroque defendi, et si dilui non potuisset in utroque puniri.
(소 플리니우스, 편지들, 2권, letter 11 9:2)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION